________________
૧િ૮૫] આપણું માટે ધારી લે કે “આ સાધુ નિરતિચાર ચારિત્ર પાળનારે છે, અથવા આપણને સારા સાધુ માને. પરંતુ આ ભ્રમરૂપ કલ્પના છે, તેને કાઢી નાંખવી જોઈએ. કેમકે ખરી રીતે આપણું જે જીવન છે તેને મોટા સમક્ષ નગ્ન રીતે બતાવવાનું છે. તેથી આલોચના દેનારને લાગે કે “આ શુદ્ધ હૃદયને છે, ભવભીરૂ છે.”
જે અંદર શલ્ય રાખ્યું તે કરોડ વર્ષને કરેલ તપ પણ નકામે. માટે આલેચના કરતાં સહેજ પણ પિતાની મેટાઈનું આલંબન થઈ ગયું, તે પૂર્ણપણે નિઃશલ્ય ન થઈ શકાય. માટે જરા પણ છુપાવ્યા વિના અત્યંત લઘુપણે પૂર્ણ આલેચના કરવી.
કેવી થયાના ભાવે શ્રી વીર પરમાત્મા શ્રી ગૌતમસ્વામીજીને કહે છે કે હે ગૌતમ ! જે ભાવે આલોચના કરતાં જીએ કેવળજ્ઞાન લીધું તે ભાવોને સાંભળ.
૧. સંવેગ-અત્યંત નિર્મળ શ્રદ્ધા સાથે મહાવૈરાગ્યની પરિણતિ. એમ સંવેગથી આલેચના કરતાં કરતાં ભાવ આલેચનાથી ત્યાં ને ત્યાં કેવળી બન્યા. આવા કેઇ આલોચના વડે કેવળી બને, તે ભાવાલાચાન કેવળી કહેવાય,
૨. કેટલાક “હું હમણાં ગુરુ મહારાજ પાસે જાઉં અને બધું મારું દુસ્કૃત કહી દઉં, કે હું દુષ્ટ કેવું ઘેર પાપ મેં કર્યું? આમ વિચારીને ગુરુ પાસે જવા એક પગલું ભરે. ત્યાંજ કેવળી બને.
૩. તેવી રીતે ગુરુ મહારાજ પાસે જઈને કહેવા
