________________
૧૮૧ ઉપેક્ષા કરે છે, તે નાનું પણ સાપલીયું ડંખ મારે.
- નાના પણ અગ્નિના કણયાની ઉપેક્ષા કરી, તેને બુઝવવામાં ન આવે તે, થોડી વારમાં ભડકો થઈ આખા નગરને પણ બાળી નાખે.
તેવી રીતે કેઈ નાનું પણ પાપશલ્ય સેવ્યું અને તેને તત્કાળ ઉધયું નહિ. તે કરોડો ભવભવાંતરમાં સંતાપનું સ્થાન બને છે.
શ્રી ગૌતમસ્વામીજી ભગવાનને પૂછે કે –
ભયવં! આ જે પાપશલ્ય છે, તે ઉધરવાં અત્યંત મુકેલ છે, સુરુધિર છે. કેમકે ઘણુ જણ એવા છે કે પિતાના ધારેલા ઘેર તપથી પતે શલ્યને ઉધયું માનતા હોય છતાં જાણી શકતા નથી કે હજુ શલ્ય ઉધરાયું નથી. અર્થાત્ તે શલ્યને સેવ્યા પછી પોતાની કલ્પનાથી તેનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરી લે. અથવા તેનું જે પ્રાયશ્ચિત્ત હોય તેનાથી દશ ગણું પ્રાયશ્ચિત્ત કરે પણ એમ વાસ્તવિક રીતે શલ્ય ઉધ્ધરાતું નથી. કેમકે “તેણે વિધિપૂર્વક ગુરુ સમક્ષ પ્રગટ નથી કર્યું તેથી, શ્રી ગૌતમ સ્વામીજી કહે છે કે પ્રભુ! શોધ્ધાર દુષ્કર છે.”
પ્રભુને ઉત્તર–હે ગૌતમ! જે શલ્ય ભવાંતરમાં સર્વ અંગે પાંગને ભેદી નાખે તેવા અત્યંત દુષ્કર પણ શલ્યને ઉદધાર કરે હોય તે તેને પણમાગ કહેલાજ છે. અર્થાત્ શલ્યને ઉધાર શાસ્ત્રોક્ત માથી સુકર છે. તે કેવી રીતે ? કયે માગ ? ---"
,
