Namami Nityam Guru Dharmsurim

Author(s): Akshayratnavijay
Publisher: Akshayratnavijay

Page 190

प्रभातसूर्यास्तम्
"अद्यगगर्न कीदृशमभ्रविलिप्तं जातं गुरुवराः!जाने, विषादोऽनुभूयते।" बालमुनिना स्वीयगुरुवरा उक्ताः।
वैक्रमस्य २०३८ तमसंवत्सरस्य फाल्गुनमासीयशुक्लपक्षीयैकादश्याः, शनैश्चरस्य दिनम्, मुम्बईमहानगरीयं 'मझगाँव' इति विस्तारीयं 'प्रेमसागराख्यं चतुभूमिकं भवनम्, तस्य भवनस्य चतुर्थभूमिकायामेकार्थे जिनमन्दिरं द्वितीयाऽर्धेच सङ्घप्रतिश्रय आसीत् । (अद्यापि अस्ति।)
अनुमानतः समययन्त्रके सार्द्धदशवादने सति निजपाठग्रहणपश्चात् सबालमुनिरुच्चरितवान्प्रागुक्तशब्दान्।
तद्गुरुणा प्रतिध्वनितमिदम् - "जवाहरलालनहेरुवर्यो मृत्युमाप्तवाँस्तस्मिन् दिनेऽपि एतादृशमेव निरालोकं निमभं विषण्णं च वातावरणमासीत् । अत एवमनुभूयते नूनमद्य श्वो वा कस्यचिन्महतः प्रभावशालिमहानुभावस्य जीवनविरामो भविष्यति।"
ते प्रभावशालिमान्याः कदाचित् सम्मुखस्थिताः काष्ठपल्यके विराजमाना युगदिवाकरगुरुवराः स्वयं भविष्यन्तीति तु सोऽपि नाऽजानीत्तदानीम् । कलिकालसर्वज्ञभगवतां सानुभववचनमेवात्र चरितार्थं जातमिति प्रतिभाति यथा-'भाविकार्यानुसारेण वागुच्छलतिजल्पताम्।
निशायाँ ९.०० वादनवेलायां सत्यां यथासंवाद वातावरणं जातम् । गुरुवरस्वास्थ्यं सपदि परिवर्तनमाप्नोत्। ते त्यक्तसौख्याः सपीडाश्य सज्जाताः। रात्री १२.०० वादनं यावदर्य क्रमः स्थितः। तदनु पङ्घटिका यावद् गुरुवरस्वास्थ्यंस्थैर्यमाप्नोत् तदनन्तरंपुनश्चिन्ताप्रदमितस्ततस्तरलायमानंच सजातम्।
प्रभाते स्थितिरतिकठिना सजाता । गुरुवरान् परितः श्रमणा नमस्कारमहामन्त्रगानं कुर्वन्ति स्म। तेषां हृदयस्पन्दनानि अनियतानि आसन् । शनैः शनैश्चतुर्विधसङ्घः समागच्छत् । तन्मध्ये स्वयं नमस्कारजपं कुर्वन्तः पूर्णसमाधिगुरुवरा अपि अध्यात्मनिमग्ना आसन्, जाने ते मृत्यु सत्कर्तुंगच्छन्ति स्म।
नमामि नित्यं भगुरुधर्मसूरिम्
૨૦૨