MunisuvratJina Vandanavali

Author(s): Vijayanandsuri Smarak Trust Ahmedabad
Publisher: Vijayanandsuri Smarak Trust Ahmedabad

Page 114

तद्गन्धर्वामरविरचिते श्रीमदश्वावबोधे
तीर्थेऽस्मिंस्त्वच्चरणयुगलीपाविते साधुदत्तम् ।
शुश्रावैकावटशबलिका म्लेच्छबाणेन विद्धा
निःशेषांहोहरण निपुणं श्रीनमस्कारमन्त्रम् मृत्वा साऽभूत्सुकृतवशतः सिंहलेशस्य पुत्री
बुद्धा भूयोऽपि च भृगुपुरेभ्योक्ततन्मन्त्रमाप्य । भीता दुःखात्कुगतिजनितात् सप्तशत्यातरण्डै
रेत्योद्दध्रं जिनवरगृहमिह त्वत्पदद्वन्द्वपूतम्
त्वत्पूजायां भृशमवहिता ब्रह्मचर्यादिपुण्या
न्यातन्वाना त्रिदशरमणीशानकल्पे बभूव । सम्यग्भावातिशयविहिता पर्युपास्तिस्त्वदीया
किं किं दत्ते न सुखमतुलं कल्पवल्लीव पुंसाम् ॥२०॥ यद् बद्ध्यन्ते प्रवरवचनाऽऽकर्णनात् प्राणिवर्गा
आश्चर्यं तत्तव नहि जगद्बोधदायिन् जिनेन्द्र ! | भ्राम्यन्मीनश्चरमजलधौ कोऽपि कर्मानुभावान्
जैनाकारं झषमपि समालोक्य बुद्धस्तु चित्रम् ॥२१॥ यद्वत्पूर्णं पृथुतनुनदे सञ्चरन्निन्दुबिम्बं
कूर्मोऽपश्यत्पवनदलितोद्दामसेवालबन्धे ।
कर्मोत्कृष्टस्थितिविघटनेऽनन्तकालात्तथाऽहं
त्वामद्राक्षः जिन ! पुनरयं भाग्यलभ्यो हि योगः ॥ २२॥ आज्ञायां ते विमुखमनसां भूरिकर्माssवृतानां
भूयोऽपि त्वं भवसि भविनां नाथ! दृष्टोऽप्यदृष्टः । आयुर्वेदी व्यपनयति किं रोगमुग्रं जनानां
निर्बुद्धीनामवगणयता मुक्तभैषज्यजातम्
दुःखानन्त्यं त्रिजगति मया योनिलक्षेषु सेहे
भ्रामं भ्रामं प्रतिपदमविश्रान्ति धर्मं विना ते ।
किं पाथेयं दृढतरमृते दीर्घमध्वानमाप्तः
॥१८॥
॥१९॥
૯૩
॥२३॥
स्यादध्वन्यः क्वचिदपि सुखी क्षुत्पिपासाऽभिभूत ? ॥२४॥
तভ