Mahabharat Samhita Part 01

Author(s): Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute

Page 791

3. 284. 17 ] आरण्यकपर्व [3. 285.4 निदर्शनैश्च बहुभिः कुण्डलेप्सुः पुरंदरः // 17 वृणोमि कीर्ति लोके हि जीवितेनापि भानुमन् / यदि दास्यसि कर्ण त्वं सहजे कुण्डले शुभे। कीर्तिमानभुते स्वर्ग हीनकीर्तिस्तु नश्यति // 31 आयुषः प्रक्षयं गत्वा मृत्योर्वशमुपेष्यसि // 18 कीर्तिर्हि पुरुषं लोके संजीवयति मातृवत् / कवचेन च संयुक्तः कुण्डलाभ्यां च मानद / अकीर्तिर्जीवितं हन्ति जीवतोऽपि शरीरिणः // 32 अवध्यस्त्वं रणेऽरीणामिति विद्धि वचो मम / / 19 अयं पुराणः श्लोको हि स्वयं गीतो विभावसो / अमृतादुत्थितं ह्येतदुभयं रत्नसंभवम् / धात्रा लोकेश्वर यथा कीर्तिरायुनरस्य वै॥३३ तस्माद्रक्ष्यं त्वया कर्ण जीवितं चेत्प्रियं तव // 20 पुरुषस्य परे लोके कीर्तिरेव परायणम् / कर्ण उवाच / इह लोके विशुद्धा च कीर्तिरायुर्विवर्धनी // 34 को मामेवं भवान्प्राह दर्शयन्सौहृदं परम् / सोऽहं शरीरजे दत्त्वा कीर्ति प्राप्स्यामि शाश्वतीम् / कामया भगवन्ब्रूहि को भवान्द्विज वेषधृक् // 21 दत्त्वा च विधिवद्दानं ब्राह्मणेभ्यो यथाविधि // 35 ब्राह्मण उवाच / हुत्वा शरीरं संग्रामे कृत्वा कर्म सुदुष्करम् / अहं तात सहस्रांशुः सौहृदात्त्वां निदर्शये। विजित्य वा परानाजौ यशः प्राप्स्यामि केवलम् // 36 कुरुष्वैतद्वचो मे त्वमेतच्छ्रेयः परं हि ते / / 22 भीतानामभयं दत्त्वा संग्रामे जीवितार्थिनाम् / ___कर्ण उवाच / वृद्धान्बालान्द्विजातींश्च मोक्षयित्वा महाभयात् // 37 श्रेय एव ममात्यन्तं यस्य मे गोपतिः प्रभुः।। प्राप्स्यामि परमं लोके यशः स्वर्भानुसूदन / प्रवक्ताद्य हितान्वेषी शृणु चेदं वचो मम // 23 जीवितेनापि मे रक्ष्या कीर्तिस्तद्विद्धि मे व्रतम् // 38 प्रसादये त्वां वरदं प्रणयाच्च ब्रवीम्यहम् / सोऽहं दत्त्वा मघवते भिक्षामेतामनुत्तमाम् / न निवार्यो व्रतादस्मादहं यद्यस्मि ते प्रियः / / 24 / ब्राह्मणच्छद्मिने देव लोके गन्ता परां गतिम् // 39 व्रतं वै मम लोकोऽयं वेत्ति कृत्स्नो विभावसो। इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि यथाहं द्विजमुख्येभ्यो दद्यां प्राणानपि ध्रुवम् // 25 चतुरशीत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः॥ 284 // यद्यागच्छति शक्रो मां ब्राह्मणच्छद्मनावृतः। 285 हितार्थं पाण्डुपुत्राणां खेचरोत्तम भिक्षितुम् // 26 सूर्य उवाच / दास्यामि विबुधश्रेष्ठ कुण्डले वर्म चोत्तमम् / माहितं कर्ण कार्बस्त्वमात्मनः सुहृदां तथा। न मे कीर्तिः प्रणश्येत त्रिषु लोकेषु विश्रुता॥२७ पुत्राणामथ भार्याणामथो मातुरथो पितुः // 1 मद्विधस्यायशस्यं हि न युक्तं प्राणरक्षणम् / शरीरस्याविरोधेन प्राणिनां प्राणभृद्वर / युक्तं हि यशसा युक्तं मरणं लोकसंमतम् // 28 इष्यते यशसः प्राप्तिः कीर्तिश्च त्रिदिवे स्थिरा॥२ सोऽहमिन्द्राय दास्यामि कुण्डले सह वर्मणा / यस्त्वं प्राणविरोधेन कीर्तिमिच्छसि शाश्वतीम् / यदि मां बलवृत्रघ्नो भिक्षार्थमुपयास्यति // 29 / सा ते प्राणान्समादाय गमिष्यति न संशयः / / 3 हितार्थं पाण्डुपुत्राणां कुण्डले मे प्रयाचितुम् / / जीवतां कुरुते कार्यं पिता माता सुतास्तथा। तन्मे कीर्तिकरं लोके तस्याकीर्तिर्भविष्यति // 30 / ये चान्ये बान्धवाः केचिल्लोकेऽस्मिन्पुरुषर्षभ। -781 -