________________
છે. ઈત્યાદિ સમજી લેવું જોઈએ. પાતંજલયોગસૂત્ર(૨૬)માં જણાવ્યું છે કે દર્શનશક્તિઓની એક્તા જેવો પરિણામ અસ્મિતા છે.
સુખના જાણકારનો સુખના અનુસ્મરણપૂર્વકનો સુખના સાધનને વિશે જે તૃષ્ણાસ્વરૂપ લોભનો પરિણામ છે, તેને રાગ કહેવાય છે; જે સર્વવિદિત છે. એનું સ્વરૂપ વર્ણવતાં પાતંજલયોગસૂત્ર(૨-૭)માં જણાવ્યું છે કે સુખના અનુભવ પછી અંતઃકરણમાં રહેલી અભિલાષા-સ્વરૂપ જે પરિણામ છે; તેને રાગ કહેવાય છે.
દુઃખના જાણકારનો દુઃખના સ્મરણપૂર્વકનો દુઃખના સાધનને વિશે જે નિંદાત્મક પરિણામ છે, તેને દ્વેષ કહેવાય છે. જેનું સ્વરૂપ વર્ણવતાં પાતંજલયોગસૂત્રમાં (૨-૮માં) જણાવ્યું છે કે દુઃખભોગની પછી અંતઃકરણમાં રહેલો જે દુઃખવિષયક ક્રોધ છે, તેને દ્વેષ કહેવાય છે. ઈત્યાદિ અન્યત્ર અનુસંધેય છે. ર૫-૧૯.
હવે અભિનિવેશધેશનું સ્વરૂપ વર્ણવાય છેविदुषोऽपि तथारूढः, सदा स्वरसवृत्तिकः। शरीराधवियोगस्याभिनिवेशोऽभिलाषतः ॥२५-२०॥
“શરીરાદિના અવિયોગની અભિલાષાના કારણે વિદ્વાનોને પણ તેવા પ્રકારનો અનાદિકાળના અભ્યાસવાળો સદાને માટે અભિનિવેશ હોય છે. આ પ્રમાણે વીસમા
WIL
WWW
VWAWAIWANIA
NIGGGGR
