________________
કલ્યાણ નિવેમ્બર, ૧૯૯૦: ૫ સતુશ્રદ્ધાની હામ અને ત જગાવી. બુદ્ધિસાગર અને મારી નિષ્ફરતાની કાલિમાથી અલંકૃત મંત્રીએ કનકભ્રમ રાજાને જઈને તે લેગીનું ઋક્ષ કાયા ક્યાં ? કે જે જોતાં મનને ક્ષોભ ઉપસ્વરૂપે વર્ણવ્યું અને કહ્યું; “સ્વામી! આ જાવે છે. પરંતુ જેનું મન આલંબન વિના
ગીશ્વર મહાવિદ્વાન, દાનેશ્વરી, કલાનિ. પણ સ્થિર છે, દષ્ટિ ધયેયમાં સુદઢ છે, અને ધાન અને સુજ્ઞ દેખાય છે તે માટે તેનું જેનું પ્રયત્ન વિના શરીર સ્થિર છે. તે જ ગી ઘણું માનપાન કરવું એગ્ય છે. તેમ જ સેવ્ય ગુરુ છે. આ મેગી ખરેખર ગુણશીલ વાડામાં પૂરેલા સર્વ ભેગીઓને છૂટાં કરવા જણાય છે. આજ મારા અહેભાગ્ય કે પવિત્ર યુક્ત છે. જે એઓને બંધનમુક્ત કરશે તો યેગીના ચરણુદ્રયને હું પાપે. એમ મને મન એ કલાનિધાન ગુણજ્ઞ ભેગીનું આગમન આપના આહૂલાદ લાવી ભેગીન્દ્રની સમીપ આવી નમ્રમંદિરે સુલભ થશે. નહીંતર એમના પાદસ્પ- વિનયી બની તેણે વંદન કર્યું. શનિ દુર્લભ છે.”
યેગીન્દ્ર! આપ વિદ્વાન છે તે કૃપા કરી કનકબ્રમ રાજાએ સંવ યેગીઓની ક્ષમા અમ રાજમંદિરે પધારી અમને પવિત્ર કરો. યાચી કેદ મુકત કર્યા. આનંદિત થયેલ સઘળા
સર્વમાન્ય કૃપાનિધાન અમારી વિનંતિ અવધારે. ગીઓ રાજાને આશીર્વાદ આપીને સ્વસ્થાને
ગીએ રાજાની અરજી સ્વીકારી. કનક
જમ રાજાએ મેગીન્દ્રને અશ્વ ઉપર બેસાડી ગયા.
પિતાના મહેલમાં આડંબરપૂર્વક પધરામણી કરી. રાજાએ લેકવિખ્યાત બનેલ વેગીન્દ્રના આદર સત્કાર અને નિમંત્રણ માટે પોતાના
આદર-સન્માન પૂર્વક ગીરાજ ગ્ય અંગરક્ષકોને મોકલ્યા.
સ્થાને બિરાજ્યા. રાજાએ પ્રણામ કરી પૂછયું
કે-હે ગીરાજ! આપની પાસે કાંઈપણ અંગરક્ષકોને પિતાની નજદીક આવતા જોઈને કૌતકકારી વિદ્યા, જટા કે મૂળીયાં છે? ગીએ પડકાર કર્યો, “ખડે રહો રક્ષકે! જે ગીએ કહ્યું; ગુરુમહારાજના પસાયે તમે મારી પાસે આવશે તે હું તમને બાળીને બધું છે. ભરૂમ કરી નાંખીશ.
' રાજાએ કહ્યું, “ગીરાજ! મારી પુત્રીને ગીરાજની હાકલથી થરથરી સેવકએ કેઈએ વાંદરીરૂપે બનાવી દીધા છે. તેને તમે દૂર ઉભા રહીને જ ચગીને કહ્યું “ અમોને યથાવસ્થિત રૂપમાં લાવે” રાજાજીએ તમને તેડી જવા માટે મેકલ્યા છે.'
રાજ જે હું તેને યથાવસ્થિત સ્વસ્વગીન્ટે કહ્યું: “જે રાજાને કામ હશે તે ૨૧
( રૂપે બનાવું તે તમે મને શું આપશે? રાજા પિોતે જ વાહન લઈને આવશે. તે સર્વે
રાજાએ કહ્યું, “પાંચ દિનાર અને એક ગામ પાછા વળીને ભેગીના પ્રતાપનું વૃત્તાન્ત કહ્યું.
' પારિતોષિકમાં :
યેગીએ કહ્યું “ અમે વનવન ભટકતા ગી પ્રતાપી વેગીના તેજના પ્રભાવથી દર્શનાતુર રહ્યા. ધન અને ગામને શું કરીએ! જે તે રાજા પરિવાર સહિત વાહન ચુકત ભેગીનાં
કુમારી સાથે મારું પાણિગ્રડણ કરશે તે જ સ્થાને આવ્યું.
તે કન્યા પર મારે ચમત્કારી પ્રયાસ અજ. યેગીને પ્રથમ નજરે જોતાં જ એનું માવીશ.” મન નિર્મળ બની ગયું અને એની તથા તે સાંભળી રાજા ચિંતાતુર બન્યું. મને મં. ચગીની સરખામણીમાં રમવા લાગ્યું એ થન જમ્બર રીતે ફરવા લાગ્યું કે, “એક બાજુ વિચારે ચઢ. “એનું કરૂણા સભર વદન કયાં ખરાબ કિનારાવાળી નદી અને બીજી બાજુ
