________________
૬૭૨ ઃ અનુભવની એરણ પર : - ઘણેજ રંગ જગાડ્યો અને દિન-પ્રતિદિન પ્રભુ- તે બદલીને નાખી દીધું. આગળ ચાલ્યા. બીજા ભક્તિમાં લીન થતે ગયે.
પચાસેક માઈલ ગયા હોઈશું અને પાક્લી છેડો ટાઈમ પસાર થયા બાદ સંવત એક્ષલમાં એક નટ તૂટીને પડયે. અને મોટે ૨૦૧૨ ના માગશર માસમાં મારે આફ્રિકા અવાજ આવવા લાગ્યા. ગાડી ઉભી રાખી. જવાનું થયું. મારા મામા ત્યાં રહે છે. તેમણે ડ્રાઇવરે આખું એક્ષલ ખેલી નાખ્યું અને છ માસની વીઝીટીંગ પરમીટ મેકલેલી. ખરે ત્રણથી ચાર કલાકની મહેનતે નટ કાઢી પાછું ખર ધર્મના સંસ્કાર ન હોત તે આફ્રિકાના હતું તે પ્રમાણે ચાલુ કર્યું, હું તે ફક્ત પ્રભુના વાતાવરણના રંગથી થોડે ઘણે પણ રંગાઈને નામ-સ્મરણમાં લીન હતો કે કુદરત આવી આવત. હવે ત્યાંની કઈ પણ વસ્તુ વિષે વધુ આફતમાંથી પાર ઉતારી ઘરે પહોંચાડે. લગભગ નહિ લખતા એક મેટામાં મોટું સાહસ જે રાતના દશ વાગ્યા હશે. ઘોર જંગલ, અંધારી રાત અનુભવ્યું તે લખી જણાવું છું.
ફકત અમારી ત્રણ મેટરે હતી, આગળ આવ્યા હું ધર્મના સંસ્કાર અને પ્રભુની નિયમિત ત્યારે વરસાદને લઈને ખૂબજ કીચડ થઈ ગયેલે ભક્તિને લીધે ત્યાં સારી રીતે રહી શકયે હતે.
અને એક ભારખાનું એક બાજુએ ઉછળી પડેલું એક વખત જ્યારે આપણા ઉપરાષ્ટ્રપતિ ડે.
એક તેની નીચે નાની ટુીંગ ફસાઈ ગયેલી. રાધાકૃષ્ણન નરેબી આવવાના હતા. ત્યારે અમે
આ દશ્ય જોઈ હૃદયમાં વિચારનું મનોમંથન લગભગ પંદરથી વીસ માણસો ત્રણ ચાર ગાડીઓ થવા લાગયું કે, હે પ્રભુ! હજી કેટલીક કસોટી લઈને ત્યાં ગયા. અમારા ગામથી લગભગ સાડા બાકી છે. અમારી કાર-(મોટર) રસ્તા ઉપર ત્રણસો માઈલ થાય. જતાં તે સારી રીતે પહોંચી
ઊભી રાખી અમે બધા ગાડીવાળા ત્યાં ગય ગયા. પરંતુ આવતા જાણે દુઃખને ડુંગર તૂટી
. અને ધક્કા મારી પેલા ખટારામાંથી પેલી નાની પડવાને હોય તેમ નીકળતાં શરૂઆતથી ખરાબ
ટુરીંગને કાઢી. હવે અમારે વારે આવ્યે. પગરણ મંડાયાં, ચાલીસેક માઈલ આવ્યા હોઈ અમારી ગાડી બરાબર તે ખટારા આગળ અને એક ગામ આવ્યું. ત્યાં મારા મામાના આવી અને પસાર થવાની તૈયારી હતી તેવામાં સંબંધી રહે છે, તેમને મલવા ગયા. પાંચ દશ ગીયરબોકસનું એક ચક્કર તૂટી ગયું અને નીચે મિનિટ બેઠા. તેમણે જમવા માટે આગ્રહ કર્યો તદ્દન કાદવ, જેથી ગાડી બીલકુલ ખસે નહિ પણ ના પાડી. અમે કાર્યક્રમ મુજબ મોટરમાં અને અમે મતના પંજામાં ફસાયા. ડાઈવર ગોઠવાઈ ગયા અને ગાડી ચલાવી. મારા હદયમાં ત્યાંને નેટીવ હતું પરંતુ બહુ હોંશિયાર હતે. વિચારે ઉત્પન્ન થવા લાગ્યા. મામાએ જમવાની
ગાડીની નીચે પડી આખું ગીયરબોકસ ખેલી ના પાડી છે પણ હવે ઘેર જયારે પહોંચી
નાંખ્યું. પેરમાં બીજું ચક્કર હતું તે ત્યારે સાચા ! એટલે મામાને મેં સૂચન કર્યું
ય નાંખી દીધું અને લગભગ રાતના સાડા ત્રણ કે હવે મને તમે બેલાવશે નહિ અને હું
વાગે અમારી ગાડી પસાર થઈ. તૈયાર જમણને ફકત ઈશ્વરના નામનું ટણ ઘર આવતા ના પાડી અમે નીકળ્યા તે કેવી દશામાં મકાયા સુધી કર્યા કરી. ત્રીસ-ચાલીશ માઈલ ગયા તે સહેલાઈથી સમજી શકાશે. ચાર વાગ્યાના હોઈશું અને એક ટાયર બસ્ટ થઈ ગયું હતું સુમારે એક ગામ આવ્યું. ત્યાંના સ્ટેશન
