________________
અમીઝરણાં
પૂ. આચાર્યદેવ શ્રી વિજયરામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ
અર્થકામને કહેનારા મીઠા લાગશે પણ પત્થરોના ઢગલામાં એક જ હીરે ઝળકે એમાં લપટાએલાનું ભવિષ્ય એકાત દુઃખમય છે. છે, શ્રીમંતની તથા કંગાલની તમામની આંખે - ૫ પાળવાનું કહેનાર વિધ ગુન્હેગાર ને ત્યાં ખેંચાય છે, જેમ પત્થરમાં રહેલ પણ નથી જ.
હીરે પિતાની જાતને પ્રકાશિત રાખી શકે છે સાધમી દયાપાત્ર નથી, પણ પૂજ્ય છે, તેમ અધમીની સાથે રહેવાને પ્રસંગ આવે એને ગરીબડો ન માને, એનું અપમાન ન અને પિતાની જાતને જેવી ને તેવી રાખી શકે કરે, એને હાથ જોડે, ચરણે ધે પાણી તે જૈન. પીઓ.
મનુષ્યજીવન પામ્યા વિના હજી સુધી - સાધમિની ઉપેક્ષા એ ભગવાન શ્રી મહા- કઈ પણ આત્મા અનંત સુખને ભાગીદાર વીર દેવની ઉપેક્ષા છે. સાધરિને તિરસ્કાર એ થયો નથી, તે નથી, ને થવાને પણ નથી. એક રીતે ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવની સેવાને
ધમ અને દુનીયા, એ બે પ્રતિપક્ષી ત્યાગ છે.
વસ્તુઓ છે, એ બેને મેળ નથી, કારણ કે એક સાતે ક્ષેત્ર તારક છે. ૧ જિનમૂર્તિ, ૨ જિન
આત્માને લાભદાયી છે, અને બીજી તેવી નથી. મંદિર, ૩ જિનાગમ આ ત્રણને માને, સેવે, પૂજે.
સાચે ચિકિત્સક કેવળ બહારના વ્યાધિ
ઉપર ધ્યાન નહિ આપતાં નિદાન ઉપર ધ્યાન આરાધે તે ૪ સાધુ, ૫ સાધવી, ૬ શ્રાવક, ૭ શ્રાવિકા, પ્રથમના ત્રણને ન માને, ન સેવે, ન
આપશે.
જ્ઞાનીઓએ નિદાન તપાસીને જે માર્ગ પૂજે, ન આપે તે ન સાધુ, ન સાધી, ન
બતાવે તે દુનીયા અંગીકાર કરે તે મશીન શ્રાવક, ન શ્રાવિકા.
ગની, જેલનાં પાંજરાની, પડનારની અને તમારે કઈ સાચા સાથી, સાચે મિત્ર
રક્ષણ કરનારની જરૂર કદી નહિ પડે. મનુષ્ય અગર સાચે સ્નેહિ હોય તે તે સાધમી છે.
જે મનુષ્ય બની જાય, મનુષ્યપણને ભૂલી ન પચીશ માણસના ઘરમાં એક ધમી હેય જાય, શું કરવું યોગ્ય છે તેને નિર્ણય કરી તે બધાને ઠેકાણે લાવી શકે.
વવા માંડે તે બધી વસ્તુ નાબુદ બની જાય. અધર્મના ઘેઘાટથી ધમિએ કદિ પણ સામાની પાસે જે તમારે ગુણ જોઈ ગભરાવું નહિ..
હોય તે પ્રથમ તમે ગુણવાન બને. અધમીની સામે મજબુત બને, વિધી બાળકમાં પિતાનું હિતાહિત જોવાની તાકાત સામે સ્થિર બને તે જરૂરી તમે શભશે નથી માટે હિતાહિત જોવાની તાકાત વાળા
