________________
જીવનના ભેગે જીવાડો!... શ્રી કાંતિલાલ ભૂધરદાસ શાહ, મેરખી.
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવે વર્ષોની અહિંસા એજ જીવનની પરમ સંસ્કૃતિ છે. દિવ્ય સાધના કરી, સાડા બાર વર્ષ અધ્યાત્મ સાગરનું અહિંસાનો સિધ્ધાંત સમજાવતા શ્રમણ ભગવન શ્રી વિચાર અને વૈરાગ્ય દ્વારા મંથન કરી અમૃત મેળવ્યું મહાવીરદેવે કહ્યું હતું કે,ધર્મનું મૂળ તવ અહિંસા છે, જે હતું કે જે માનવીને અમર બનાવે-દિવ્ય બનાવે. ધર્મમાં અહિંસા નથી તે ધર્મ નથી. જે માનવીમાં ઉન્નતિના શિખરે ચઢાવે. દુનિયાભરનાં, શાસ્ત્રો જેમાં અહિંસાનું તત્ત્વ નથી તે માનવી નહિં પણ પાશવ આવીને સમાય એવું માનવ-સમાજને એક સાંકળે છે. જીવન સૌ કોઈને પ્રિય લાગે છે. જીવવું એ સો બાંધી રાખનાર, ધર્મના મૂળ ઉદ્દગમ–સ્થાનરૂપ જીવનનું કઈને ગમે છે. મનુષ્યને વધુમાં વધુ પ્રેમ પિતાના મહામેલું જે તત્ત્વ, તે છે-અહિંસા પરમો ધર્મ જીવન પ્રત્યે છે. ત્યાં વિચાર કરે કે મૃત્યુ કેવી
ભયંકર કલ્પના લાગશે ? મૃત્યુનું નામ પડતાં જ માનશ્રી નવીનચંદ્ર રતિલાલ શાહ વ૮
વિના આશાના મિનારા જમીનદોસ્ત થઈ જાય છે. વાણ-તમારી બધી વાર્તાઓ મલી છે. લખ
જાણે જીવનનું સર્વસ્વ ત્યાં નાશ પામતું ન હોય ! વામાં તમારી મહેનત ઘણું છે. પણ ન્હાના
જીવનનો આનંદ ત્યાં ઝેર–રૂપમાં પરિણમતે ન હોય! સુંદર સ્વચ્છ શાહીના અક્ષરોથી કાગળની મૃત્યુ એજ જીવનનું મહાનમાં મહાન દુઃખ છે, આ બાજુમાં હાંસીયા રાખી, પેરેગ્રાફ પાડી ટૂંકી- પણને મરવું નથી ગમતું પણ મરણના પ્રસંગે ય ટૂંકી વાર્તાઓ અમને લખી મેકલશે. અવસરે આપણને નથી ગમતા. કોઈ મારવા આવે તે પણ સ્થાન આપીશું.
આપણને નથી ગમતું. એમ શા માટે ? હેમચંદ ન્યાલચંદ વોરા-“સત્સંગ
આપણને પિતાનું જીવન કેટલું પ્રિય લાગે છે ? ને લેખ પ્રગટ થઈ શકશે નહિ.
જેના હાથે આપણું મૃત્યુ થાય તેના પ્રત્યે કેટલો ભાઈ રમણિક વ્રજલાલ જૈન લીંબડી– શ્રાપ અને તિરસ્કાર વર્તાવીએ છીએ ? સદાચારના પગપાળે પ્રવાસ નહિ પ્રગટ થઈ શકે. આના
શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે કે “જામન: સિસ્ટાઈન જેવાં
| સમાવત’ નાનું છતાંયે મહાન ભાવને સમાવતું કરતાં સુંદર શિલીમાં યાત્રા-પ્રવાસ લખી
કેવું સુંદર સૂત્ર છે. તમને જે પ્રતિકૂળ છે. તમને જેના મોકલે તે સારું !
પ્રત્યે અણગમો છે તેવું જ તમે બીજા પ્રત્યે આચરણ ખેતશી વાઘજી ગુઢકા–“માનવ જીવન
કરશે મા. જે તમને નથી ગમતું તે બીજાને નહિં જ લેખ મલે કેઈ સુંદર લેખ લખી મોકલો. ગમે. આપણે સ્વાર્થની ખાતર, ક્ષણિક આનંદની
ભાઈશ્રી બાગ ઝાંઝીબાર-આકા. ખાતર કોઈના જીવનનું સર્વસ્વ લુંટવું ત્યાં માનવતા તમારો તા. ૧૧-૭–પરને પત્ર મલ્યો. તમારા મરી પરવારેલી હોય છે. પત્રને વિસ્તારથી જવાબ પરમાર્થ પત્રમાળામાં
આપણે મનુષ્ય છીએ, પણ માનવતા-વિહેણું
છીએ, સમાજને શ્રાપરૂપ છીએ. આજનો યુગ એટલે આગામી અંકે પ્રગટ થશે. તે ધ્યાનપૂર્વક
વિકાસવાદને યુગ. વિજ્ઞાનવાદને યુગ. સંસ્કારિતાને જોઈ જશે.
યા શિક્ષણને યુગ. આપણે માનીએ છીએ કે અમે ભાઈ પ્રવીણચંદ્ર મહેતા-ગદારફ
આગળ વધી રહ્યા છીએ, જીવન સંસ્કારી બનાવી સુદાન (આફ્રીકા) તા. ૨૩-૭–પરના રહ્યા છીએ. પણ જીવન તરફ દષ્ટિપાત કરીએ ત્યારે દિવસે તમારે પત્ર મ. જવાબ “પરમાર્થ જીવન તરફ તિરસ્કાર છુટયા વિના નહિ રહે આર્યન પત્રમાલા” માં આગામી અંકે પ્રગટ થશે. સંસ્કૃતિનું સુંદર ગીત હતું કે “જીવો અને જીવવા તમે લખેલી હકીકત સાચી છે. આપણા દેશ દ” તમે પણ છે અને બીજાને પણ જીવવા ઘો. નાયક અને પ્રજા જ્યાં અજ્ઞાનમાં અથડાતા જેટલો જીવવાનો અધિકાર તમને છે. તેટલો જ અધિકાર હોય ત્યાં થાય શું?
બીજાને છે, તમારા જીવન વચ્ચે જે આડખીલી રૂપ
