________________
અતિ ઘોર ચામુંડાના વનમાં ‘અર્હ પદ’નું ધ્યાન કર્યું હતું. ગુરુદેવશ્રી ચાતુર્માસમાં એકાંતર ઉપવાસ, વર્ષમાં ત્રણેય ચૌમાસી ચૌદસે છટ્ઠ, પર્યુષણમાં અક્રમ, વડા કલ્પનો છઠ્ઠ, દિપાવલીનો અક્રમ, ચૌદસ-પાંચમના ઉપવાસ વગેરે તપ પોતાના જીવનનાં અંત સુધી દરેક પરિસ્થિતિમાં નિયમિત રૂપે કરતાં રહ્યા.
ગુરુદેવશ્રીની એક બહુ જ મોટી વિશેષતા હતી કે પોતાના જીવનકાલમાં એમણે ક્યારેય પણ દેશી કે વિદેશી ઔષધિનું સેવન કર્યું જ ન હતું. જ્યારે ક્યારેક એમને તાવ આવે તો તેઓ બપોરના ધોમધખતા તડકામાં પોતાની બધી ઉપધિ બાંધીને ૧૦-૧૨ કિલોમીટર સુધી તેજીથી ચાલતા અને પરસેવાથી પોતાનો તાવ ઉતારતા હતા.
દિવસમાં સાધુચર્યા, વ્યાખ્યાન તથા શેષ સમયમાં પોતાના શિષ્યોને અધ્યયન કરાવતા હતા. તથા રાત્રે પ્રતિક્રમણ કરી તાત્ત્વિક ચર્ચા કરતા હતા.
ગુરુદેવશ્રી એટલા અપ્રમત્ત હતા કે રાત્રે ૧૨-૧ વાગ્યે સંથારો કરતા અને ૨-૩ વાગ્યા સુધી તો ઉઠી જતાં હતાં.
ઉઠીને પદ્માસનમાં બેસીને આત્મધ્યાન કરતા હતા. આ સમાધિયોગથી ઘણીવાર એમને ભવિષ્યમાં થવાવાળી ઘટનાઓનો સાક્ષાત્કાર થઈ જતો હતો જેમકે કુક્ષીનગરનો દાહ, કડોદ વાસી શ્રેષ્ઠિવર્યના ઘરમાં ચોરી વગેરે.
પોતાના જીવનકાળમાં એમણે ક્યારેય પણ પોતાના શિષ્યોને પોતાની ઉપધિ ઉપાડવા નથી આપી. ધન્ય છે ગુરુદેવની અપ્રમત્તતાને
ગુરુદેવની યોગસાધનાનો પ્રભાવ
૧. કુક્ષીમાં આગનો પ્રકોપ : પોતાના ધ્યાનબળથી ગુરુદેવશ્રીને ભવિષ્યમાં કુક્ષીમાં વૈશાખ સુદ ૭ ને દિવસે લાગવાવાળી ભીષણ આગને જાણી લીધી હતી. ગુરુદેવશ્રીએ ત્યાંના સંઘના શ્રેષ્ઠિવર્યોને આ વાતથી અવગત કરાવ્યા. ગુરુદેવ ઉપર વિશ્વાસ રાખવાવાળા ભક્તગણ કુક્ષીથી બીજે ક્યાંક ચાલ્યા ગયા. અને જે ત્યાં જ રહ્યા એમને ભારે નુકસાન વેઠવું પડ્યું.
૨. અગ્નિ પ્રકોપ શમન : વિ.સં. ૧૯૫૩માં જાવરાના ચાતુર્માસ દરમ્યાન કોઈ મહોત્સવમાં ગુરુદેવશ્રીના પ્રત્યે ઇર્ષ્યા રાખવાવાળાઓએ ષતંત્રથી આગ લગાવી દીધી. આગ અસામાન્ય હતી. કેટલાક લોકોની જાન જવાની સંભાવના હતી. માટે સંઘ રક્ષાના ઉદ્દેશ્યથી ગુરુદેવે મંત્રબળથી હાથ મસળીને એ આગને શાંત કરી ત્યારે શક્તિ પ્રયોગના આ વર્જ્ય કાર્યના પ્રાયશ્ચિત માટે એજ સમયે એમણે અક્રમનું પચ્ચક્ખાણ કર્યું. ધન્ય છે ગુરુદેવના શાસનપ્રેમને !
158
