________________
૬. જાલોરમાં સ્વર્ણાગરીતો ઉદ્ધાર: જાલોર કિલ્લા ઉપર સ્થિત વિખ્યાત સ્વર્ણગિરી તીર્થમાં એ કાળમાં રાજકીય કર્મચારીઓએ યુદ્ધ સામગ્રી વગેરે ભરીને ચારેબાજુ કાંટા લગાવી દીધા હતા. કિલ્લા ઉપર રાજ્યનો અધિકાર હતો. મંદિરના અંદર જવાની સખત મનાઈ હતી. ત્યારે ગુરુદેવે કિલ્લાના અધિકારી વિજયસિંહની સાથે જઈને જિનાલયમાં થઈ રહેલી આશાતના જોઈ તથા જોધપુર નરેશ જસવંતસિંહજીને બધા હાલ વિષે જણાવ્યું. ફલસ્વરૂપ પુનઃ જિનાલયનો અધિકાર જૈન સંઘને મળ્યો. તથા મંદિરના જિનબિંબોની પ્રતિષ્ઠા ગુરુદેવશ્રીના હાથે સંપન્ન થઈ.
૭. જોકબેડા તીર્થની પ્રતિષ્ઠા તેમજ ામ સ્થાપનાઃ રાજગઢ નગરના શ્રાવક લુણાજી દલાજીએ પોતાના જીવન કાર્યોની આલોચના માંગી. એમના ભાવોને જોઈને ગુરુદેવશ્રીએ રાજગઢથી પશ્ચિમની તરફ જ્યાં સ્વસ્તિકનું ચિન્હ જુઓ ત્યાં શત્રુંજય દિશિ વંદનાર્થ જિનાલય નિર્માણની પ્રેરણા કરી. ગુરુવચનનો સ્વીકાર કરી રાજગઢથી પોણો માઈલ દૂર શિખરબદ્ધ શ્રી આદિનાથ પ્રભુનું ભવ્ય જિનાલયનું નિર્માણ કરાવ્યું. વિ.સં. ૧૯૪૦માં માગસર સુદ ૭ ગુરુવારના દિવસે અંજનશલાકા અને પ્રતિષ્ઠા ગુરુદેવના કરકમલોથી સંપન્ન થઈ. ત્યારપછી એકવાર ગુરુદેવે એક અપંગ, ગૂંગા બાળક ઉપર માત્ર વાસક્ષેપ નાંખીને એને સ્વસ્થ કર્યો. એજ બાળક આગળ જઈને ગુરુદેવના પ્રિય શિષ્ય પૂ. મોહનવિજયજી બન્યા. જેમના નામથી “મોહનખેડા' નામ રાખવામાં આવ્યું.
૮. શત્રુંજયની યાત્રા ગુરુદેવની પ્રેરણાથી થરાદના અમ્બાવીદાસ સંઘવીએ શત્રુંજયનો સંઘ કાઢ્યો. અતિભવ્ય એ સંઘમાં ગુરુદેવ સહિત સ્વ-પર ગણના ૧૨૫ સાધુ, ૮૧ સાધ્વીજીઓ, ૫000 શ્રાવક શ્રાવિકાઓ હતા.
૯. ગુરુદેવનું મહાપ્રયાણાઃ ગુરુદેવશ્રીનું આખું જીવન ૮૦ વર્ષ / ૯૬૦ મહિના | ૨૮,000 દિવસોનું હતું. ૪૦વર્ષો સુધી આપશ્રીએ આચાર્યપદને સુશોભિત કર્યું. જીવોને પ્રતિબોધ આપીને સ્વ તથા પરનું કલ્યાણ કર્યું.
આવા અપ્રમત્ત ગુરુદેવે ધ્યાનબળથી પોતાનો અંતિમ સમય નજીક જાણી લીધો હતો. રાજગઢમાં મૌનપૂર્વક અઠ્ઠમ તપથી સર્વજીવોને ખમાવીને પોષ સુદ છઠ્ઠની રાત્રે જગતમાં સમ્યત્ત્વની અખંડ જ્યોત જલાવીને અહ-અહંનો જાપ જપતાં ગુરુદેવની આત્માએ આ વિનાશી દેહનો હંમેશાહંમેશા માટે ત્યાગ કરી દીધો. શ્રી મોહનખેડા તીર્થના પ્રાંગણમાં ગુરુદેવશ્રીનો અંતિમ સંસ્કાર કરવામાં આવ્યો. બહુ વિચિત્ર સંયોગ થયો કે જે દિવસે ગુરુદેવશ્રીએ આ ધરતી ઉપર જન્મ લીધો, એજ દિવસે આ જગતમાંથી વિદાય લીધી. એ સ્થાને ભવ્ય સુવર્ણમય સમાધિ મંદિરનું નિર્માણ થયું જે લાખો ભક્તોની આસ્થાનું કેન્દ્ર બન્યું છે. આવા વિરલ વિભૂતિના આશિષ આપણી ઉપર હંમેશા આમ જ વરસતા રહે.
