________________
શ્રી જૈન શ્વેતામ્બર કોન્ફરન્સ.
.
જોયા પછી શ્રદ્ધા રાખવાની આનાકાની કરવી એ તો ખરેખર હોટું પાપ છે. શ્રદ્ધા આપણને આશા પ્રેરશે, આશા આપણને જોર આપશે, જે આપણી પાસે સારાં કામે કરાવશે અને તે સારાં કામ આપણે-આપણું સંઘને ઉદય ઉદય કરાવશે. ભગવાન નું વચન છે કે ભગ્નગ્રહ ઉતર્યા પછી અમુક વખતે વીરશાસનને ઉદય ઉદય થશે. શું હમે તે ભગવાનને માનનારાઓ એ “ ઉદય ” ની વાત માનવાની ના કહેશે ? ઉદય હમને ન લાગતો હોય તે તે હમારામાં જ નથી એમ સાબીત થાય છે; બાકી તો બધે ઉદય ઉદય જ છે. હમે આંખ બંધ કરીને કહેશે કે બતાવો પ્રકાશ ! બતાવો ઉદય !” તે હમને કણ બતાવી શકશે ?
આપણું “ લક્ષ્ય બિંદુ” કયું છે? - એ ઉદય હજી માત્ર ઉષાના રૂપમાં છે; આપણે જે પ્રાપ્ત કરવાનું છે તે તો હજી દૂર છે. આપણે માત્ર સડકે હડયા છીએ. જવાનું હજી લાંબે છે. એક કૉલેજ થઈ ગઈ, કે એક બોડીંગ હાઉસ થઈ ગયું, એટલે આપણે પાર ઉતરી ગયા નથી. આપણે હજી હાટા પાયા પર “ જેન ગુરૂ કુળ ” બોલવાનું છે. આપણે હજી દરેક પ્રાંતની રાજધાનીમાં અનેક લાઈબ્રેરી અને શાસ્ત્ર સંગ્રહસ્થાન સ્થાપવાની છે. આપણે હજી એક મોટું ઍલરશીપ ફંડ સ્થાપીને મદદ શોધતા અને સારી આશા આપતા યુવાન સ્વધર્મીઓને આગળ વધારવાનું કામ કરવાનું છે. આપણે હજી આખા હિંદના લોકોથી જુદા પડી એક બાજુએ રહેવાની પડેલી પ્રથાને દૂર કરી આપણું ભાઈઓને વિશાળ દષ્ટિના બનેવવાના છે. આપણે હજી યુરોપ– અમેરીકા અને જૈપાનમાં માંસાહારનો ત્યાગ કરાવવા મથતા કેટલાક દયાળુ અને “ગોરા ” ઓ સાથે મળીને એ મહાન ઉપકારી પ્રયાસ કરવાને છે, કે જેથી કરીને તે બુદ્ધિશાળી લોકો માંસાહાર છોડી આત્મા શુદ્ધ કરી શકે તે ખરે ધર્મ પામવાને લાયક બને. આપણે હજી જૈન સાહિત્ય ખીલવવાનું મહાભારત કામ કરવાનું છે.
આ આપણું લક્ષ્યબિંદુ છે. આ આપણે કરવાનાં ઘણાં કામોની ટુંકી “ ટીપ ” છે. આ આપણે માથે થયેલું દેવું છે. એ દેવું ભરવા કર્યો શાહુકાર આગળ આવે છે તે હવે જોવાનું છે. વીરના સાચા પુત્રો કદી દેવું ચુકવા બધી આનાકાની કરશેજ નહિ. દેવું
સહીયારું' છે; કાંઈ કૉન્ફરન્સના હમોએ નીમેલા ૫-૨૫ કાર્યવાહકો જ તે દેવું ચૂકવી શકે એવી આશા રાખશો નહિ. દરેક સાધુ, દરેક સાધ્વી, દરેક શ્રાવક અને દરેક શ્રાવિકાના શિરપર આ દેવું છે. દરેકે પિતપોતાને ફાળ ભરવાનો છે. સાધુએ સંસાર છોડ પણ કાંઈ વીરનો ખજાને છેડ નથી; અને એ વીરનો ખજાને ( શાસ્ત્રોનો વારસો ) લેવા છતાં દેવું ચુકવવા આનાકાની કરે એવા કોઈ સાધુ હોય એમ આપણે માની શકીશું શું ? ફરજ, કર્તવ્ય, વ્રત જે કહો તે એક જ વાત છે. વ્રત ભાંગે તે દેષિત, કર્તવ્ય ન કરે તે દોષિત, ફરજ ચૂકે તે દોષિત. અરે વીરના શાસનમાં સ્ત્રીને પણ દૂરતરમાં નોંધી છે. એને પણ મોક્ષને હક્ક છે. એને શાસ્ત્રોરૂપી વારસાને હક્ક આપે છે. એટલે બધે આપણો ધર્મ ઉદાર વૃત્તિવાળો છે; તે શું તે સ્ત્રીઓના હક આપવાની ના નહિ કહેનારા પ્રભુ તે સ્ત્રી વર્ગને માથે ફરજ મુક્યા વગર કહી શકે ?
