Book Title: Jain Shikshavali Jivannu Dhyey
Author(s): Dhirajlal Tokarshi Shah
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir

View full book text
Previous | Next

Page 30
________________ જીવનનું ધ્યેય તક મળે તે પરપુરુષ સાથે પ્રેમ કરવાનું ચૂકતી નહિ. અત્યાર સુધી સાસુસસરા આગળ હતા અને ઘરમાં તેમની નિરંતર હાજરી રહેતી, એટલે તેની એ વિષયલંપટતાને છૂટે દર મળ્યો ન હતું, પણ હવે સ્થિતિ જુદી હતી. મહેશ્વરદત્તને ધંધાર્થે આખો દિવસ બહાર રહેવું પડતું, એટલે તેને જોઈતી એકાંત મળવા લાગી અને તેની વિષયલંપટતા પિષાવા લાગી. શાસ્ત્રકારે કહે છે કે વ્યભિચાર જેવું કઈ મેટું પાપ નથી, પણ વિષયલુબ્ધ મનુષ્યને એ વાત ક્યાં સમજાય છે? તેઓ તે પાપમાં જ રચ્યાપચ્યા રહે છે અને તક મળી તે એ પાપને વિસ્તાર કરવાનું ચૂકતા નથી. પરંતુ પાપને ઘડે આખરે ફૂટે છે અને તેમનું હો કાળું થાય છે. એક વાર મહેશ્વરદત્ત કંઈ કામ પડતાં અચાનક ઘરે આવ્યો, ત્યારે બારણું બંધ જોયાં. આથી તે વહેમમાં પડ્યો અને બારણાંની તડમાંથી અંદર જોવા લાગ્યા. ત્યાં એક પુરુષ નજરે પડ્યો. એટલે બારણાં ઉઘાડવા હાક મારી. ગાંગિલાએ પોતાના યારને સંતાડવા ઘણે પ્રયત્ન કર્યો પણ તેને સંતાડી શકાય એવું સ્થાન ન હતું, એટલે નિરુપાયે બારણાં ઉઘાડ્યાં અને ભયથી થરથરતી બાજુએ ઊભી રહી. મહેશ્વરદત્તના ક્રોધને પાર ન હતું. તેણે બારણાં ઉઘડતાં જ ગાંગિલાના યાર પર હલ્લો કર્યો અને તેના પર ગડદાપાટુને વરસાદ વરસાવ્યો. એમ કરતાં એક જોરદાર ચાટુ તેના પિડુમાં વાગી, એટલે તેના રામ રમી ગયા, પણ

Loading...

Page Navigation
1 ... 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68