Jain Satyaprakash 1935 10 SrNo 04

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 9

દિગમ્બરની ઉત્પત્તિ
૯૭
છે કે રથવીરપુરને રાજા જૈનધર્મને શિવભુતિની મમતાનું સ્થાન જાણનારો કે માનનારે હતો નહિ. પણ રત્નકંબલ ને તેનો નાશ ફક્ત શિવભૂતિના પ્રેમને જ જાણનારે
દીક્ષા લેનારે મનુષ્ય જે કે પોતાના હતું, અને તેથી સાધુઓને નહિ ક૫તું
આત્માને ભયંકર સંસાર દાવાનળથી રત્નકંબલ દેવાને તૈયાર થયેલ અને તે બચાવવા માટે તૈયાર થએલો હોય છે, પણ શિવભૂતિને દેવા તૈયાર થયે, નહિ
અને તેથી પ્રથમ તો દીક્ષિત થનાર કે તેમના ગુરુ મહારાજ કે જેઓ આ- તેિજ પિતાના પરિણામથી કર્મબંધના ચાર્ય હતા તેમને આવી રીતે જૈન
કારણોથી દૂર રહે છે, અને તેથી માયા ધર્મને અજાણ્યો અને કેવળ શિવભૂતિ
મમતાને કરતો નથી, પણ લાપશમિક ઉપર નેહરાગ ધરનાર રાજા નિગ્રંથને
ભાવમાં રહેલે આત્મા તે પરિણતિ સતત નહિ ખપતું એવું રત્નકંબલ શિવભૂતિને અંશે કર્મના ઉદયને લીધે ટકાવી શકે આપે તેમાં કાંઈજ આશ્ચર્ય નથી. નહિ, અને જે વખતે તે પરિણતિ ફરે
તેવી વખત અશુભ આલંબને કદાચિત રત્નકંબલ ઉપર શિવભુતિની મૂછ જે મળી જાય છે તે જીવોનું પતન
થઈ જાય છે, પણ તેવી વખતે ગુરુમ. વળી સર્વશાસ્ત્રોમાં એ પણ એક હારાજ કે જેઓનું આલંબન તે ભવ્ય સરખી રીતે અને સત્યપણે લખાયું છે જીવો સંસાર સમુદ્રથી તરવાને લીધેલું કે તે રત્નકંબલ ઉપર શિવભૂતિને ઘણીજ હોય છે તે ગુરુમહારાજની ફરજ આવી મૂચ્છ થઈ સ્વાભાવિક રીતે એ સંભ પડે છે કે તે સંસાર સમુદ્રથી તરવાને વિત છે કે જેવી વરતુ બીજા સાધુઓ શરણે આવેલા ભવ્ય જીવને જે અશુભ વાપરતા ન હોય અને તે વસ્તુ પિતાને આલંબન મળેલું હોય તે દૂર કરાવે, મળે અને તેમાં પણ રાજા તરફથી, અને તે ભવ્યાત્માના પરિણામને ઔદયિક રાજાએ ભક્તિ તરીકે અપૂર્વ ચીજ ભાવથી હઠાવીને ક્ષાપથમિક ભાવમાં આપેલી હોય અને તે ગ્રહણ થઈ હાય લાવે. જો કે મુખ્યતાએતો ગુરુમહારાજનું તે તે ચીજ શિષ્યની વિનયવૃત્તિને એય તે શિષ્યના પરિણમજ સુધારવાનું છોડીને સ્વતંત્રપણે રાખવાનું મન થાય હોય છે, પણ કર્મવશવતી સર્વ આત્માઓ અને તેવી રીતે આવેલી તેવી અપૂર્વ આલંબનને આધીન હોવાથી ગુરુમહાચીજમાં અવિહડપણે રાગ રહે. આ રાજની ફરજ પ્રથમ તે અશુભ આલંબન સ્વભાવને જ્યારે વિચારીએ ત્યારે છે. દૂર કરવાની રહે છે, અને આ વાત તાંબરશાસ્ત્રોમાં સર્વત્ર શિવભૂતિએ તે વિચારતાં ઘણી જ યુક્તિયુક્ત માલમ રત્નકંબલને વીંટીઆમાં રાખ્યું એમ જ પડશે, કેમકે જિનેશ્વર ભગવાનોએ સાધુ કહેવામાં આવે છે તે ઘણું જ સાચું અને મહાત્માઓને બ્રહ્મચર્ય પરિણતિનો ગ્ય છે.
ઉપદેશ આપતાં સ્ત્રી, પશુ, પંડકવાળી