Jain Dharm Prakash 1960 Pustak 076 Ank 06 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

( ૭૦ ).
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
વરરાજા વિવાહ મંકપે પહુંચ્યા એટલે તેના પગ દ્વારા બહુ ચાલાક અને અસલ સી હોય છે. કરવામાં આવ્યા. એની પડખે ઈડીઆ પીંડીએ તેમને ન જવાની જિજ્ઞાસા ખૂબ જ છે. અને ફેકવામાં આવ્યા અને એ અગ્નિમય સંપુટ પગતળે પોતે વેરાનિક અને પ્રવીણ હદ કપ કે અર્થ દાન દીધું અને બરાબર નિયત કરેલા વખતે તુરત ઝીલી શકે છે. હર તમેળાપ થઈ ગેડ. ચેરી જયારે લગ્નમંડપમાં બેઠા અને એમના જમણાં પૂર્ણ થ', અષ્ટપદી પૂરી થઈ અને ચાર ફેરા હાથ પર સ્વયં પ્રભાને બેસાડવામાં આવી ત્યારે ફરાઈ ગયા–એ રીતે લગ્ન પતી ગયા અને ફરી બંનેના તેજયો ભવ્ય દેખાવ થઈ ગયા, જાણે કન્યાને વાવાને અસર થવામાં હજુ બે ઘડી 11 વિધાતાએ સરખેસરખી જોડીને વેગ મેળવી આપ્યો સ... બનાી હતા, તે વખતે સાજન માજનનો હોય એવી સર્વના મુખમાંથી આશીર્વાદની વાણી ભૂનિવાર અને વિદ્યાધરો અપરસ વીતે છે વળગ્યા. નીકળી ગઈ, ત્યાં ઝાંકર. નાદ થશે. અક્ષરસમયના વિદ્યારે એ જિ રાસાથી આનંદપૂર્વક વિાને શનિ નીકળ્યા અને એગ્ય સમયે બંનેને હું તે- અંગે કેટલાક સવાલ પૂછળ્યા, તેમને આ ગુના મેળાપ થયો અને ચારી બંધાણી, ફેરા ફરવામાં વાત સર્વથા વધારે વાઈ ઉપજાવે ને ! લાગી. આવ્યા, સપ્તપદી થઈ છે અને અગ્નિની શાણે પાંખણ માં ચાર ચીજ હોય છે, સક, ત્રાક, લન થયા, મંડપની વચ્ચે અગ્નકુંડ માં આહુતિઓ મુશળ { રાખેલું ) અને રોકોર ! માર અપાઇ અને ભવ્ય તેરણાનો નીચે સેનાની ચોરીમાં વસ્તુને 3 ગ શો અને અર્થ’ કે તે તેમણે ત્રિપૂર્ણ અને સ્વયં પ્રમાના લગ્ન થયા ત્યારે તેને દેખવા- જાણવા ઈ થયું. તેના જવાબમાં એક નાદારીના વાળા અંત આનંદ પામ્યા. જલન જટીએ કન્યાદાન ડાહ્યા માસે જાયું છે. એ રિ જ બી દીધું, નિવાસી માસના રિવાજ પ્રમાણે પુત્રોને આદીશ્વર (મવાનના વખતથી ચાલે છે, જેને દાખલ સારે દાયો કર્યો અને બને વેવાઇ એ પર પર ખૂબ કરનાર સૌધર્મ દેવલે કનાં ઈ છે અને તેને માટે પ્રેમથી ભેટ્યા અને જાણો સંતતિ પ્રત્યેની પોતાની તેણે પૈડા પાઠ રજુ કર્યા. આ વાત cગ વિદ્યાવ્યાવહારિક ફરજ બજાવત પર્વતનિવાસી અને ધાને ખૂબ આનંદ થયો. એટલે વળો એને અર્થ ભૂનિવાસી વચ્ચે ના સંબંધ મજબૂત કરતાં શા છે તે જાણવાની જિજ્ઞાસા વિદ્યારે એ બતાવી. હોય તેમ એકબીજા ખૂબ નજીક આવ્યા. લગ્નના તેના જવાબમાં ગૃહ પુએ જણાવ્યું કે ઘણ, પરા આ ખા પ્રસંગમાં બરાઓના આનંદને તો કાંઈ રિવાજેના કારણો મનુષ્યલેાકમાં નેધી રાખવામાં પાર નહોતો, પર્વત પરની વિદ્યાધરીઓના આશ્ચર્યને આવતાં નથી, બાપદાથી કે પૂર્વ પુરુષનું અનુકરણ પાર નહોતે. એમને તે લગ્નની દરેક રીતમાં નવાઈ એમાં બધા દેવ છે અને કારમાં તે પછી દરેક લાગતી. આ સંપુટ છે અને પેલા તેરણો શ? યુગ પોતાની આવડત પ્રમાણે કરપા કાઢે છે. આ બાજઠ શા અને પેલી ચોરીના વાંસડા શા? સંપ્રદાયથી ચાલ્યા આવતા રિવાજોને નેધી રાખવા. આ લગ્નવેદી શી અને આ સુતરનો વરમાળા શી? ને રિવાજ નથી કારણ કે કારણે નાંધાય તો રિવાજ આ ગુલાલે શા અને વાંસામાં કંકુના થાપ શ? આખા ને આખા માર્યા જ જાય, 'કાઈ પણ એ મને તે ચડિલી, ચેરી, માતૃસ્થાપના વગેરે અનેક બાબતનું કારણું બતાવવામાં આવે તે પછી તે બાબતમાં નવાઈ નૂતનતા અને શિક્ષણિયતા લાગ્યા હુકમ રહેતો નથી, પણ ભલામણને આકાર હાઈ - અને કોઈ વૃદ્ધો કે અભ્યાસીઓ દરેકની અંદર રહેલે લે છે. It ceases to be a direction and
ભાવાર્થ સમજાવે ત્યારે તેઓ નિર્દોષ હાસ્ય કરે takes the form of a recommendation - અને રાજી થાય.
એટલે શાસ્ત્રમાં પણ કારો નોંધવામાં આવતા