________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મહાયાત્રાનો પ્રારંભ છે
લેખક : મોહનલાલ દીપચંદ ચોકસી
બે કલયાણક ભૂમિએ
પુર સાથે મથુરા-દાવનના અનાવે અને એ અંગે દિવાળી પર્વ ચરમજિનપતિના નિર્વાણ સ્થળ રાજવી કંસ તેમજ શ્રી કૃષ્ણને બાલ્યકાળ રપ પ્રદેરામાં પાવાપુરીમાં કરવાનું નિશ્ચિત હોવાથી, મુંબઇથી પગ મૂતાં સહજ સ્મૃતિપટમાં રમવા માંડે છે. રીધા આમાં જવાનું અને ત્યાંથી ક્રમસર આગળ ઊંડાણમાં અવગાહન કરતાં મહાભારતના સંગ્રામનું વધવાનું અનુકુળતાભર્યું લેખાય. ત્યાં એક કાળે બીજ અહીં વવાયું એમ દિસે છે. એ કાળે પ્રતિ દશ દશાહને જોરશોરથી ડકે વાગતા હતા એવા વાસુદેવ જરાસંધની ચકાણ સૌ ઉપર રત્નની તી; સૌરીપુરને પ્રથમ જુહારવા સારુ અચાને મુકામ અને મામા કંસ એને જમાઈ થતા હતા. સમુદ રાજા જેમ સગવડભર્યો છે તેમ એ નિમિત્તે આગ્રામાં કે જેઓ દર ભાદ એમાં મોટા હતા, તેમને ત્યાં આવેલ રેશન માટલાનું શ્રી ચિતામણિ પાર્શ્વનાથનું રાણી શિવાદેરીની ટિમે બાવીસમા તીર્થ પતિને મોટું મંદિર, એમાં એક ભાગ ઉપર વિરજમાને, જન્મ છે. ઉપર જોયું તેમ વાસુદેવ ચાર સીકૃત અને જેમને આજે પણ શું ચઢાવતા નથી એવી ૯ નું બરાબર પ્રકાશમાં આવ્યા ન હતા, અરે શ્રી શીતળ જનની ચમકારી મૂર્તિના, અન્ય તેમને ઉછેર પણ છૂપી રીતે કરવામાં આવ્યા હતા ! દેવાલયના, અને એ ઉપરાંત નામીચા એવા તાજમહાલ કેમકે માથે સની તલવાર લટકતી હતી. ત્યાં તેમજ લાલકિલ્લાના દર્શનને વેગ સાંપડે છે સૌરી, નૈમિત્તિકની સલાહ મળતાં, કંસવધના પ્રસંગ પછી નદ્ધિ એટલે જમીન પરની પચાસ બા કંપા પક્ષે લેકે એ રાજપુત્રના ઋગ્ન માં ખૂબ હૈરાથી ! લીધા. થઈ ગઈ અને પછી મારા વખતે, ચેરી વખતે વિદ્યાધાને તે વળી ખૂબ મજા આવે, કારણ કે અને કન્યા વળાવતી વખતે જે સામસામી ગીતોની મનુષ્ય ભૂનિવાસીઓના ઓટલા ગાઢ સંપર્ક માં રમઝટ ચાલી તે વિદ્યાધરીને પ ખૂબ રસમય તેમને આવવાનો આ પ્રસંગ જવરલે જ મા.તે, લાગી. એમાં વરને ઈદ્ર સાથે સરખાવવાના ગીતે તેમને મને મળ્યો . એટલે જ હલકા પ્રારા સાંભળીને તે તેમને ભારે વાત લાગી. વળાવતી નંદા, માંદલા અને ગમે તેવા પશુ નીચા ભાગમાં વખતે એક આવ્યા તે પરંદેશી પિ પટે, બહેની વસનારા. અત્યાર સુધી ભૂતળવાસી મનુષ્ય.કને રમતા'તા માંડવા હેક, તારે ધૂતી ગયે' એને મને ગાઢ પરિચય થયેલો નહિ એટલે એના તરફ મળતું ગીત કન્યાપક્ષની જાનડીએ ગાયું ત્યારે ઉપેક્ષા હતી, અને તેઓએ નર્યું કે તળિયાના વિદ્યાધરીઓને ખૂબ મજા આવી. પણું પછી “દાદાને મનુષ્યના રિવાજે માં. રહેણીકરણીમાં અને બાલીઆગણ અબલે 'થી શરૂ થતાં ગીતમાં “ અમે રે ચાલીમાં પણ ઘણું જાણુના જેવું હોય છે. વેવાઈના લીલા વનની ચકલીઓ, ઊડી જાશું પરદેશ જે’ આગ્રહથી જવલનટી ઘોડાં દિવસ પતનપુરમાં એવા વાતને મળતું ગીત ગાયું ત્યારે વિદ્યાધરીઓની પરિવાર અને સામત અમાત્ય સાથે રહેશે એમ અાંખમાં પણ આંસુ આવી ગયા. હાથણી ઉપર ઠરાવવામાં આવ્યું. ત્રિપૃત્ર અને સ્વયંપ્રભા ખુબ બેસી ત્રિપૃષ્ઠકમાર અને દેવી સ્વયં પ્રભા રાજમહેલે આનંદમાં કાળ નિગમન કરવા લાગ્યા. (ચાલુ) પધાર્યા. આખા નગરમાં આનંદ-આનંદ પ્રવર્યો ૩. મૈતીચંદ ગિરશ્વરલાલ કાપડિયા (મૌક્તિક)
| = ( )
For Private And Personal Use Only
