________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
બી જૈન ધર્મ પ્રશ.
અશુચિમય કાયાની અસારતા યથાર્થ સમજી જે સમતાના કુંડમાં યથેચ્છ સ્નાન કરી પાપ મેલને બરાબર પખાળી-સાફ કરી નાંખી ફરી મલીનતાને પામતા નથી (પાપાચરણ માં પ્રવૃત્ત થતા નથી) તે અંતરઆત્મા પરમ પવિત્ર સમજવા. ખરા જ્ઞાની વિવેકી સાધુ-મહાત્માઓ તે ઉપરોક્ત ભાવનાન કરીને જ સદાય પિતાના આત્માને પવિત્ર કરે છે. અહિંસા, સત્ય, અર્થ, બ્રહ્મચર્ય અને અસંગતાદિક સદાચરણવડે જ ભાવ સ્નાન કર્યું લેખાય છે. તે સિવાય તે મછની પેરે દિનરાત જળમાં નિમજ્જન કરવા માત્રથી કશું વળતું નથી. શરીરમમતા અને હિંસાદિક પાપાચરણવડે તે આત્મા અધિકાધિક મલીનતા જ પામીને અર્ધગતિ (અવનતિ) ને પ્રાપ્ત થાય છે એમ યથાર્થ સમજી સનતકુમાર ચક્રવર્તીએ જેમ કાયાની માયા તજી, વૈરાગ્ય પામીને આત્મહિત સાધ્યું તેમ ભવ્યાત્માઓએ કરવું ઘટે છે.
| (સ. ક.વિ.)
भद्रबाहु मुनिना चार शिष्यनी कथा.
(પ્રજક–દફતરી નંદલાલ વનેચંદ મોરબીવાળા) મગધ દેશને વિષે રાજગ્રહ નામે નગર હતું, તે નગરને વિષે ચતુર વિદ્વાન અને ડાહ્યા એવા ચાર મિત્રે વસતા હતા. તેમાં અરસપરસ ગેમ હતે. એકદા સમયને વિષે પૃથ્વીને પાવન કરનાર ભવ્ય જીને તારનાર એવા ભદ્રબાહવામી એક ગામથી બીજે ગામ વિહાર કરતાં તેજ રાજગૃહી નગરીએ પધાર્યા. તેમની ધર્મદેશના સાંભળવા ચારે મિત્રો તેમજ બીજાં ભાવિક શ્રાવકે પણ ગયા. તે ચાર મિત્રો ધર્મદેશના સાંભળી વૈરાગ્ય પામ્યા અને દીક્ષા ધારણ કરી વિચારવા લાગ્યા. તેઓ ચારે ગુરૂ મહારાજની પાસે જ્ઞાનાભ્યાસ કરતા હતા. એમ કરતાં એકદા સમયને વિષે ચારે સાધુએ ગુરૂ મહારાજની આજ્ઞા લઈ જુદા જુદા વિચરવા માંડયું, પરંતુ ચારે મુનિઓએ એ નિયમ કર્યો કે દીવસના ત્રીજા પહેરે ગૌચરી અર્થે જવું અને બાકીના સાત પર કાયોત્સર્ગ વિગેરે ધર્મધ્યાનમાં ગુજારવા. આવા ઉન્ન નિ. યમને ધારણ કરી ભૂમંડળમાં વિચારવા માંડ્યું. ફરતાં ફરતાં એકદા સમયને વિષે તેઓ રાજગહ નગરમાં પધાર્યા. આ વખતે હેમંત ઋતુ એટલે ઠંડીને વખત ચાલતે હતે. હવે તે ચારે મુનિઓ સારગિરિ પર્વતની ગુફામાં રહી ધર્મક્રિયા કરે છે. એક દિવસ ત્રીજા પહેરે રાજગ્રહી નગરીમાં ઐયરીને માટે પધાર્યા. આહાર વહોરી લાવી ગોચરી પ્રમુખથી નિવૃત્ત થઈ પાછા પોતાની જગ્યાએ આવતાં ચાર માંડેલા એક મનિને વૈભારગિરિ પર્વત ઉપર પહોંચતાં એ પહેાર થઈ ગયે.
For Private And Personal Use Only
