Jain Dharm Prakash 1915 Pustak 031 Ank 09

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

પાપથાના સંબંધી ઉપદેશ,
કર દેએ પણ ઉકત તપનું સેવન કરેલું છે અને અન્ય જનના હિત અર્થે ઉપદીર્યું છે. તપથી અનેક પ્રકારની લબ્ધિઓ ઉપજે છે.
ભાવ–લુગુ વગરની સેઇની પરે ભાવ ( રૂચિ) વગરની ધર્મકરણી લૂખી લાગે છે, અને ભાવ સહિત કરેલી દાન-શીલ-તપકરણી સઘળી લેખે લાગે છે. તેથી ભાવજ સર્વ કરતાં પ્રધાન છે. મંત્રીભાવ, મુદિતાભાવ, કરૂશુભાવ અને માધ્યથભાવથી કરેલી ધર્મકરણીવડે જીવ સદ્ગતિ સાધી શકે છે. મેલસુખ મેળવવા ઈચ્છતા સજજનો સહુ સંગાતે મિત્રીભાવ ધારી સહનું હિતજ ઈચ્છે છે. સદ્દગુણ જનાના સદગુણોની અનુમોદના કરે છે. દુઃખી જનેનાં દુઃખ દેખી તેમને દુઃખથી મુક્ત કરવા પ્રયત્ન કરે છે અને તેવા નીચ નાદાન પ્રાણ ઉપર પણ રાગ દ્રષ નહિ લાવતાં સમભાવ ધારી સ્વપરહિત સાધે છે.
-~- S पापस्थानको संबंधी उपदेश.
(લેખક મુ. ક, વિ ) જેમાં અનેક કાપન સમુદાય આવી મળે છે અને જેથી આત્મા અત્યંત મલીન થાય છે તેને જ્ઞાની અને પપસ્થાનક કહી બેલાવે છે. ૧ પ્રાણાતિપાત (જીવહિંસા), ૨ મૃષાવાદ (અત્ય), ૩ અદત્તાદાન (ચારી), ૪ મૈથુન (વિષયભોગ), ૫ પરિગ્રહ (મૂછ-મમતા ), ૬ કે, છ માન, ૮ માયા, ૯ લાભ, ૧૦ રાગ, દેષ, ૧૨ કલહ (કલેશ કંકાસ ), ૧૩ અભ્યાખ્યાન (ટાં આળ ચઢાવવાં), ૧૪ પશુન્ય ( ચાડી ખાવી.), ૧૨ રતિ અરતિ ( હર્ષ શાક ), ૧૬ પર પરિવાદ ( પારકી નિંદા), ૧૭ માયા મૃષાવાઢ (કરવું કંઈ અને કહેવું કંઈ દાંભિક ક્રિયા કરવી) ને ૧૮ મિથ્યાત્વ શલ્ય (અતવ શ્રદ્ધા–અસ્થાને શ્રદ્ધા) એ અઢાર પાપસ્થાનકને દુર્ગતિના દાતાર જાણી પરિહરવા ગ્ય છે. સાંસારિકને અનેક પ્રસંગે એવા આવી પડે છે કે જેમાં જાણતાં કે અજાણતાં હવશ જીવડે પાપસ્થાનકે સેવાય છે. જે મદિરાના નિશામાં બેભાન સ્થિતિને લીધે જીવને હિતાહિતનું કે કર્તવ્યાકર્તવ્યનું કશું ભાન રહેતું નથી તેમ મેહ અને અજ્ઞાન વશ એને પણ તથા પ્રકારનું પુન્ય પાપનું ભાન નહિ હોવાથી તેઓ જાણતાં અજાણતાં અનેક પાપસ્થાનક સેવે છે અને પરિણામે ઘણાં દુઃખી થાય છે.
ઉક્ત પાપથાનકેવટે અનેક ઈવેને પ્રગટ દુ:ખી થતાં જાણીને તેમજ તેવટે દુર્ગતિ પ્રાપ્ત થાય છે અને ત્યાં બહ કડવાં દુઃખ ભોગવવા પડે છે એવાં જ્ઞાનીનાં વચનો સાંભળીને સુજ્ઞ જનો ચિતી તે તે પાપસ્થાનકોથી પાછા ઓસરે છે અને કદાચ તેમનાથી તેવું કઈ પાપસ્થાનક સેવાઈ જાય છે તે તેને માટે પશ્ચાતાપ