________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ચંદરાજાના રાસ ઉપગ્ગી નીકળતો સાર.
ર
ભવની કેટિચાને વધારનારો-દુ:ખના સતત અનુભવને કરાવનારા નિવડે છે. વળી પ્રત્યક્ષ પ્રમાણથી સ્થાને સ્થાને દેવનકાદિક જન્મમાં, આ અનાદ્રિક મનુષ્યમાં તેમજ ગાય, ભેંશ અને અન્નદિક તિર્યંચમાં પ્રાણીએક્સનું નિયત અનિયતકાળભાવિ મરણુ થતું જાણીને પણ મને વિષયસેગમાં રતિ-આસક્તિ થાય છે, તેમને કુશળ પુો મનુષ્યની ગણનામાંજ ગણતા નથી; પર ંતુ બુદ્ધિહીન હોવાથી તેમને તિર્યંચની ગણનામાં ગણે છે. દેવનારકીઓનું મરણ નિયત (નિશ્ચિત ) કાળ ભાવી હોય છે ત્યારે મનુષ્ય તિર્યંચાનું મરણું અનિયત કાળ ભાવી હૈય છે. અથવા સર્વકાળે મનુષ્ય અને તિર્યંચેનુ આયુષ અનિયત-અનિત્ય હૈય છે. આ પ્રમાણે આયુષની અનિત્યતા જાણ્યા છતાં જેએ વિષયાગ તજતા નથી, તેમને મનુષ્ય કરતાં તિર્યંચજ ગણવા સારા છે.
સુજ્ઞ જનાએ તે આયુષ્યની અસ્થિરતા વિચારી શીઘ્ર ચેતી વિષયાસકિત તજવા પૂરતો ખ્યાલ કરવાજ ઘટે છે એમ શાસ્ત્રકાર આગળ જણાવે છે.
મનને વ્હાલા લાગે એવા શદ્રાદિક વિષચેાના ભાવી પરિણામ સુજ્ઞ જામ અવશ્ય વિચારવા જોઇએ. એટલે અત્યારે છું પરિણામવાળા જણાતા વિષયે કાળાંતરે અનિષ્ટ પરિણામવાળા થાય છે; અનિષ્ટ પરિણામવા દેખાતા વિષયે પાછા ઇષ્ટ પિરણામવાળા થઇ જાય છે. તેમને કોઇ અવસ્થિત પરિણામ જણાવો નથી. ત્યારે તેવા અનવસ્થિત પરિણામવાળા વિષયેથી વિરમતાં છતાં આત્માને અતુલ અને અનવદ્ય પાપબધના અભાવથી નિર્દેષ અનુગ્રહ ( લાભ ) થાય છે. તે સુરાએ વિચારવુ જોઇએ. અપૂર્ણ
चंदराजाना रास उपरथी नीकळतो सार.
( અનુસ ધાન પૃષ્ટ ૧૧૩ થી. )
સંકરણ ૧૧ મુ,
'
હવે કુકડા પણું પામેલ ચંદરા પ્રભાત કાળે જ્યારે ટુકડુ !' કરીને રાન્દ કરેછે ત્યારે ગુડ્ડાવળી તરતજ જાગી જાય છે અને સ્વામીને કુકડા થયેલા અને કુકડુજ્જુ ખેલતા જોઇ આંખમાંથી અશ્રુની ધારા વહેવરાવે છે, તે કહે છે કે- હું સ્વામી! તમારા મનમાં તે આ સ્તર કરતાં કાંઇ થતુ નહીં હૈય સુ મને તે એ શબ્દ વજ્રના પ્રહાર જેવે લાગે છે. હે નાથ ! ત્યારે પ્રાતઃ બે કુકડા ખેલતા હતા ત્યારે સવાર થઇ ગયેલી જાણી પ્રેમ પરવા તે તે કો. એક જેવા લાગતા હતા, તેના જ શબ્દ કરનારા દેવે આપને બનાવી દીધ
For Private And Personal Use Only
