Jain Dharm Prakash 1911 Pustak 027 Ank 04

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 3

શાંત સુધાઞ ભાવના.
શત્રુઓને મારે શી રીતે અટકાવવા ? અને હા ! હા ! આ અતિ ભયંકર ભઅટવી ચકી મ્હારા શી રીતે ટકા થઈ શકે ?
૩ મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, કષાય અને યાગ ( મન, વચન અને કાયા સ`ખખી વ્યાપાર ) નામના ચાર આશ્રવે પતિએ કહ્યા છે, એ પ્રગટ ચાર હેતુએ। વડે ભ્રમવશતઃ પ્રતિસમય કર્મ બાંધતા સતા જીવા પરિભ્રમણુ કરે છે.
૪ ઈ ંદ્રિય, અત્રત, કષાય અને ચેગના ( અનુક્રમે ) પાંચ, પાંચ, ચાર, મતે ત્રણ તેમજ ૨૫ ( પચીશ ) અસત્ ક્રિયા મળીને આશ્રવાના ૪ર ભેદ થાય છે.
૫ એવી રીતે આશ્રવાનુ તત્ત્વ જાણી, શાસ્ત્રપરિચયથી તેમનુ અસ્તિત્ત્વ નિરીને વિશેષ રહીત તેમના નિધ કરવામાં હું આત્મન્ ! તું સર્વ શિકતથી શીઘ્ર યત્ન કર.
'
સપ્તમ ભાવના અષ્ટક '
૧ પુણ્યશાળી પડિત પુરૂષોએ હૃદયમાં સમતા ધારણ કરીને આશ્રવા રિહરવા ચેગ્ય છે. કેમકે એ ( આશ્રવા ) અત્યંત ઉત્કૃખલ છતાં આત્માની ગુજ્જુલક્ષ્મીના લેપ કરવા સમર્થ થાય છે.
૨ કુચુરૂએ જોડેલા અને કુમતિથી પ્રેરાએલા એ આશ્રવે ગાક્ષ માર્ગને નš દુષ્ટ ક્રિયાવડે ઉલટા સ’સારવૃદ્ધિને માટે અધિક યત્ન કરે છે.
૩ વિષયને વશ થયેલા વિરતિશૂન્ય જીવે આ લેકમાં તેમજ પલેક કર્મવિપાક જન્ય અવિચ્છિન્ન વિસ્તાર પામેલાં મેકડા દુઃખોને સહ્યાં કરે છે.
૪ હાથી, મચ્છ, મધુકર, અને મૃગાદિક બાપડા પરિશુામે વિરસ એવા વિષ્ણુ વિનાદમાં રસતરે વિવિધ વેદ્યનાને સહન કરે છે. ત્યારે તે આપડા એક એક ઇન્દ્રિયના વિષયને વશ પડી વિડળના પગે છે. તે પાંચે. ઇન્દ્રિયને આધીન બની રહ્યા તેમના કેવા હાલ હવાલ થશે ? એમ વિચારી વિચક્ષણુ ભવભિરૂ જતેને વિષ્ણુ સુખમાં આસકત થવું ઘટતું નથી.
૫ વિષયને વશ થયેલા પ્રાણીએ કષાયથી વ્યાસ બની ( મહાનરકાદિકમાં ) જાય છે અને નિશ્ચયે અનતી વખત જન્મ જરા અને મરશુની ઘટમાળમાં ભમ્યા કરે છે.
૬ મન, વચન અને કાયાડૅ ચચળ થયેલા જીવે આકરાં પાપકથી ચેાતરફ લેપાય છે. ( ચતુર ) માઝુમે આશ્રવના જય કરવા યત્ન કરવા, ફાથી સર્યુ.