________________
શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ.
૨૩૧
રસથી સાનુ થઈ ાય છે. ૩ સૂર્ય સામે ઉડાડેલી રજ પેાતાની જ આંખમાં પડે છે તેમ ઉત્તમ પુરૂષોની નિંદા કરનારજ નીચપશુ પામે છે, મિથ્યાભિમાન કરવાથી મહા દુઃખી થવા ઉપરાંત જગમાં ૪ ભી કંહેવાય છે; એટલુંજ નહિ પણ અંતે આત રાષ્ટ્રધ્યાનથી મરી મહા નીચ ગતિ પામે છે. માટે ઉચિત છે કે માયા વૃત્તિના સર્વથા ત્યાગ કરી કેવળ નિર્દંભ-નિષ્કપટ વૃત્તિજ ભજવી. દ‘ભી–માયાવી માણસ ગમે તેટલી કઠણ કરણી કરે તા પણ તે પાણીમાં જાય છે. નિર્દીની ઘેાડી પણ સત્કરણી લેખે પડે છે. દંભ જનિત કરણીથી પાપાનુબંધ થાય છે, અને દંભ રહિત સત્ ક્રિયાથી પુણ્યાનુબંધજ થાય છે. દીનુ દીલ નિરતર ભયભીત રહે છે અને નિર્દભનું ચિત્ત સરલ અને સુપ્રસન્ન રહે છે. *ભીના દીલમાં ઉંડી દાઝ હાવાથી તેનુ લાહી નિરંતર તપ્યા કરે છે અને દુભ રહિતનુ' ચિત્ત સુપ્રસન્ન હેાવાથી તેમાં શાંત રસ વહ્યા કરે છે. દંભીનું સાચું કહ્યું પણ માથું જાય છે, અને નિર્દંભીનું અવસર ઉચિત કથન સત્ય-પ્રમાણભૂતજ મનાય છે. દંભી એકજ ભવમાં અનેક જન્મ મરણ ચૈાગ્ય માઠાં કમ સંચે છે ત્યારે દંભ રહિત અનેક ભવમાં સચેલાં અશુભ કર્મના આ એકજ ભવમાં નાશ કરી શકે છે. આથીજ શ્રી સર્વજ્ઞ પ્રભુ દ ભ તજવા વારંવાર ઉપદિશે છે. નિદંભ રહી પવિત્ર ધર્મકરણી યથાશક્તિ કરવા સદા સૂચવે છે. છતાં ધૃષ્ટતા (ધિઠાઈ) ધારણ કરીને દ‘ભને સેવી સુખને ઇચ્છતા સેકઝા માણુસા નજરે પડે છે. અને સુવિવેક આદરી દસ રહિત યથાશક્તિ ધર્મ કરણી કરતા કાઈકજ વિરલા મળી આવે છે. ગમે તે હાય પણ દુભવ્રુત્તિથી દુઃખીજ થાય છે અને ભતજ્યાથી સુખીજ થાય છે. દભવડે થાડા વખતમાં થોડા નટે અ હુજ ખગડવાનું છે અને નિર્દેભતાથી તેટલુ જ સુધરવાનુ છે. એમેં સમજી ક્ષણે ક્ષણે ઉપયાગ રાખવે યોગ્ય છે. જે ક્ષણ ગઈ તે પાછી આવવાની નથી પણ તેમાં શુભાશુભ પરિણામે સેવવામાં આવેલા ગુણ દોષનું ફળ તેા વડના બીજની પેરે અવશ્ય ભાગવવું પડશેજ. એમ સમજીને પણ શાણા માણસાએ અવશ્ય ચેતવું જોઇએ. ક્ષણ માત્ર કલ્પિત સુખ માટે બહુ કાળનું ભારે દુઃખ જ્હારવું. વ્યાજખી નથીજ.
ઈસલમ.
