Book Title: Jain 1970 Book 67 Kasturbhai Lalbhai Amrut Mahotsav Visheshank
Author(s): Gulabchand Devchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
View full book text
________________
૧૨
શ્રી ક લા. અમૃત મહેસવ વિશેષાંક
સાક્ષી બની રહે એવી હતી. સરકારે એમને રાવ- જ. શિસ્તપાલનનો આગ્રહ તો એમને જ! પતેય બહાદુરને ખિતાબ આપ્યો હતો. શેઠ આણંદજી પૂરેપૂરી શિસ્ત પાળે અને બીજા પાસે પણ કલ્યાણની પેઢીની સ્થાપના અને એનું બંધારણ બરાબર પળવે અવિનય કે અવ્યવરથી એમને ખપે શ્રી પ્રેમાભાઇ નગરશેઠની રાહબરી નીચે જ, સને જ નહીં. પિતાની માંદગીને લીધે એમને બી.એ.ને ૧૮૮૦ માં, થયાં હતાં.
અભ્યાસ અધૂરો મુ પડે. મોંયણ તીર્થ વખતચંદ શેઠના ત્રીજા પુત્ર મતીભાઈએ શત્રુ- એમના જ વખતમાં થયું. શત્રુંજયની એમણે રક્ષા જયના મૂળનાયક શ્રી આદીશ્વર ભગવાનને હીરાને કરી હતી અને પગરખાં પહેરીને પર્વત ઉપર મુગટ કરાવ્યો હતો.
જવાથી થતી આશાતના પણ ટાળી હતી. પિતા-માતા
માયાભાઈ નગરશેઠના સ્વર્ગવાસ પછી તેઓ મોતીભાઈના સૌથી મોટા પુત્ર ફતેહભાઈ; શેઠ આણંદજી કલ્યાણજની પેઢીના પ્રમુખ થયા. ફતેહભાઈના ત્રીજા પુત્ર ભગુભાઈ; ભગુભાઈના
ખા જવાબદારી તેઓએ ખુબ બહોશી અને એકના એક પુત્ર દલપતભાઈ; અને દલપતભાઇના નિષ્ઠાથી અદા કરી હતી પેઢીને હિસાબ જૈન સંધ ત્રણ પુત્રમાં સૌથી મોટા પુત્ર લાલભાઈ. તે શ્રી સમક્ષ રજૂ કરવાને એમને આગ્રહ હતો. રાકકસ્તુરભાઇના પિતાશ્રી. લાલભાઇ શેઠના નાના બે પુર તથા ગીરનારને વહીવટ એમના વખતમાં જ ભાઈઓ તે શ્રી મણીભાઈ અને શ્રી જગાભાઈ. પેઢીને હસ્તક આવ્યો. - દલપતભાઈના વખતમાં પહેલાં જેટલી સમૃદ્ધિ સને ૧૯૦૭ થી ૧૯૦૮ સુધી પાંચ વર્ષ માટે નહોતી રહી; પણ એમનાં ધર્મપત્ની ગંગામાં બહુ તેઓ જૈન શ્વેતાંબર કોન્ફરન્સના જનરલ સેક્રેટરી ઉચકેટીનાં ધાર્મિક સન્નારી હતાં ઘરવ્યવહાર એ હતા. જ્યારે એમને લાગ્યું કે બીજાં બીજાં કામો: ખૂબ કુશળતાથી ચલાવતાં અને ધર્મકાર્યમાં સદા ભારને લીધે આ હેદ્દાની જવાબદારીને પુરતો ન્યાય તત્પર રહેતાં. એક પ્રસંગ અહીં નોંધવા જેવો છે. આપી શકાતો નથી ત્યારે કોન્ફરન્સના ભાવનગર તેઓને વર્ષમાં બે વાર શત્રુંજયની યાત્રા કરવાને અધિવેશન વખતે, ભાવનગર રાજ્યના દીવાનની ના અને જાત્રાએ જાય ત્યારે તીર્થના ભંડારમાં પાંચસો છતાં, એમણે એ સ્થાનેથી રાજીનામું આપ્યું : રૂપીઆ આપવાનો નિયમ હતો. સને ૧૯૨૬માં જાહેર જીવનની જવાબદારીને સમજવાનો આ એક પાલીતાણા રાજય સાથે જૈન સંઘને મુંડકાવેરા ઉમદા દાખલો છે. યાત્રાવેરા) અગે ઝઘડો થયો. તે વખતે શ્રી કસ્તુરઃ સને ૧૯૦૮માં રાજસતાએ સમેતશિખર તીર્થ ભાઈ શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢીના નવા જ ઉપર બંગલાઓ બાંધવાની પરવાનગી આપ્યાની પ્રમુખ બન્યા હતા. પેઢીના આદેશ મુજબ સંઘે
વાત આવી. સંઘમાં ભારે સંભ જાય. આવે અસહકારને શાંત વિરોધને માર્ગ અપનાવીને વખતે શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીના પ્રમુખ ચૂપ કેમ શત્ર જય યાત્રા બંધ કરી. ગ ગામાએ ૫શું કાઈપણ એસી રહે ? તરત જ લાલભાઈ શેઠ તો પહોંચ્યા જાતના કચવાટ વગર એ વાતને તે વધાવી લીધી, અને બીજાઓને સાથે મેળવીને એ વાતને રોકપણ યાત્રાબંધીને કારણે; પિતાને હાથ તીર્થના વામાં સફળતા મેળવી. અહીં પડી જવાથી એમના ભંડારને ખોટ ખમવી ન પડે એ માટે, સમયસર હાથ ભાંગી ગયેલ. સારવાર માટે કલકત્તા ગયા ભંડારમાં પાંચ રૂપિયા મોકલી આપવાનું તેઓએ
અને બાબુ માધવલાલ દુગડને ત્યાં એક માસ ન ચૂકવો ! લાલભાઈ શેઠને જન્મ સને ૧૮૭૭માં રોકાયા. શેઠશ્રી કરતુરભાઈએ પિતાની સ્મરણનોંધમાં થયો હતો.
આ વાતને આભારપૂર્વક ઉલ્લેખ કર્યો છે. શ્રી લાલભાઈ શેઠ જેવા વિદ્યાનુરાગી, તેવા જ કુટુંબની સ્થિતિ સુધારવા શ્રી લાલબાઈ શેઠે ધર્મપ્રેમી અને કાર્યકુશળ અને કાર્ય નિક પણ એવા ખુબ જહેમત લીધી અને ખંત, ધીરજ અને સ્વસ્થ
