Granth Ane Granthkar Pustak 04

Author(s): Hiralal Tribhovandas Parekh
Publisher: Gujarat Varnacular Society

Page 267

· અરે ભેાળા
ઢગાવાના
છે.
જીએ ઈન્દ્રે
વળા
ગ્રંથકાર ચરિત્રાવલી
ઉમા-મહેશ્વર (શિખરિણી )
સ્વામી ! પ્રથમથી જ જી જલધિમથને
લીધે તુરગર્માણ
જગતના
લીધા ઐરાવત
મહીં.
હું જાણતી હતી, વ્હેંચણી ઉચ્ચશ્રવસ તે, કૌતુક સમેા.
હિમસમ લીધે શંખ ધવલ, શશિયર સુધાનાં કિરણને.
લીધી કૃષ્ણે લક્ષ્મી, અને છૂટો મૂક્યા
બધાએ ભેગા ચૈ અમૃત તમને છેતરી પીધું, ભૂલે ! અમૃત ઉર્દૂધનું વસત શી ? સુધા આ અધરની ! '
6
અને...’ ભૂલે ! રહી જેના ભાગ્યે
અનુપમ
છેતરઇને
ઠગતાં.
કહા ? '
સખિ !
વિષ પીધું કયમ, તહીં મંથન સમે
"
તે ! જગમહીં બધે ધરની ધરુણી એક
રહેા, જાણ્યા એ શીખ્યા છે. આવીને ખીજાં તે। જાણે કે ઠીક · બન્યું એ તે એવું કની
જ;
દીઠી મે આલિંગી
જલધિસુતા
અને કાળા
સુભગ કર એવા
મને મારા
મન થયું બસ એ
મૂકી જો, આ બાહુ ધનમહીં ન વિદ્યુત્
કૃષ્ણતનુને;
ભજી રહ્યો,
રંગ ધરવા. સમ દિસે ? '
પ્રણયન નિઃસીમ ઉલટથા,
ખન્યું.
શેષ
તીં આખે વિવે
અને એ આશ્લેષે વિષ જગતનું સાક
પ્રેમવિભવ
( પૃથ્વી )
અનન્ત તુજ આશિષે। અમ પરે પ્રભા ઊતરી, વહે પવન, પાણી, તેજ રમતું રહે વિશ્વમાં; સ્ફુરી જીવનચેતના દિન દિને ટકે જે વડે, અહે। ! નજર ારી રંજન અસ ંખ્ય દશ્યેા કરેઃ
૧૬૨