Book Title: Don Quicksot
Author(s): Gopaldas Jivabhai Patel
Publisher: Parivar Prakashan Sahkari Mandir Ltd

View full book text
Previous | Next

Page 308
________________ ડૉન કિવકસોટ! ડૉન કિવકસોટને તો એ ઠાકોરો હાથમાં ભાલા સાથે આવનાર ઘોડેસવારો જ લાગ્યા; એટલે તે તો પોતાને એક ખાસો પડકાર આવી મળેલો જાણી, મક્કમપણે રસ્તા વચ્ચે જઈને ઊભા રહ્યા. ૨૫૬ ડૉન કિવકસોટની સાથે પ્રેક્ષક તરીકે આવેલાં બધાં ગોપ-ગોપી તો દૂરથી જ એ ટોળું શાનું છે તે જાણીને તરત રસ્તા પાસેથી દૂર સહીસલામત જગાએ ખસી ગયાં. તેમણે માની લીધું કે, ડૉન કિવકસોટ પણ આ તોફાની સાંઢોના ટોળાને જોઈને તેમ જ કરશે. પણ ડૉન કિવકસોટ જેનું નામ, તે ખસે શાના? સાન્કો પણ ગભરાઈને તેમના ઘોડા પાછળ સંતાઈને ઊભો. આગળ આવનારા ઘોડેસવાર ઠાકોરોએ દૂરથી બૂમ પાડી, “હટી જા ! હટી જા! રસ્તામાંથી હટી જા! મરવાનો થયો છે!” પણ ડૉન કિવકસોટ એ જંગલી ગમારોના ‘તું ’કારા સાંભળી વિશેષ ચિડાયા. પરંતુ સાંઢોનું ટોળું તો ધસમસતું આવી જ પહોંચ્યું અને થોડી વારમાં તો નાઈટ, તેમનો ઘોડો, તેમનો સ્કવાયર અને તેનું ગધેડું,—એ બધાં જ સાંઢોના પગના જંગલમાં કયાં અટવાઈ ગયાં તે જ ખબર પડી નહીં. પેલાં ગોપ-ગોપીઓએ દૂરથી એ જોઈ આંખો મીંચી દીધી. સાંઢોનું એ ટોળું તો પવનના વંટોળની પેઠે પસાર થઈ ગયું એટલે ડૉન કિવકસોટ ધૂળમાં રગદોળાયેલા અને કેટલાય સાંઢોના પગ નીચે કચરાયેલા ગમે તેમ કરીને બેઠા થયા અને તરવાર સાથે પડતા આથડતા પેલાઓની પાછળ દોડયા, અને બૂમો પાડવા લાગ્યા, “ઊભા રહો, બદમાશો! હું એકલો નાઈટ તમને સૌને પડકારું છું.' ,, પણ પછી તેમના શરીરમાં વધુ દોડવાની તાકાત ન રહેતાં તે થોડે દૂર જઈ ગબડી પડયા. પછી સાન્કો ધીમે ધીમે ઊભો થઈ, રોઝિનૅન્ટીને અને ડેપલને લઈ ત્યાં આવી પહોંચ્યો. બંને જણ પોતાની થયેલી માઠી વલેથી શરીંદા બની જઈ, પેલાં ગોપ-ગોપીની વિદાય લીધા વિના ત્યાંથી સીધા વિદાય થઈ ગયા. રસ્તામાં એક ઝરામાં હાથ માં ધોઈ લઈ, તેઓ ટીમણ કરવા બેઠા. પણ ડૉન વિકસોટનું મન બહુ ખિન્ન થઈ ગયું હતું, એટલે તેમણે ખાવાની ના પાડી દીધી.

Loading...

Page Navigation
1 ... 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344