________________
૨૬૪
ડૉન કિવકસોટ!
છીએ; અમારી ટુકડીઓ નેપલ્સ મુકામે છે; ચાર વહાણોમાં અમારે સિસિલિ જવાનું છે અને અમારી પાસે બસો કે ત્રણસો ક્રાઉન છે.
,,
યાત્રીઓને એ પ્રમાણે પૂછવામાં આવતાં તેઓએ કહ્યું, “અમે રોમ જવા નીકળ્યા છીએ અને અમારી બંનેની પાસે થઈને સાઠેક રિયલ છે.” ઘોડાગાડીવાળાને પૂછતાં જણાયું કે, તેમાં નેપલ્સના ન્યાયાધીશની પત્ની, પુત્રી, તહેનાતબાનુ અને બુઢ્ઢી દાસી હતાં; બીજા તેમના નોકરો હતા. અને તે સૌ પાસે છસોએક ક્રાઉન હતા.
રૉકે હિસાબ ગણ્યો તો બધું મળી ૯૦૦ ક્રાઉન અને ૬૦ રિયલ થતા હતા. પોતાનાં સાઠેક માણસોને એટલું વહેંચતાં દરેકને ભાગે કેટલું આવે તે તેણે ગણવા માંડયું. પેલાં સૌ પોતાની પાસેનું બધું નાણું લઈ લેવાશે એમ જાણી બહુ ખિન્ન થઈ ગયાં; અને બહારવિટયા બધા ખુશ થઈ ગયા.
પછી રૉકે સૌનો મનોભાવ સમજી લઈ, પોતાનો ફેંસલો સંભળાવી દીધો: બે કૅપ્ટનો પાસેથી તેણે સાઠ ક્રાઉન માગી લીધા અને બાનુઓ પાસેથી એસી. બાકીનું બધું સૌની પાસે રહેવા દીધું.
ઉપરાંતમાં તે સૌને તેણે એક એક પરવાનો લખી આપવા કબૂલ કર્યું, જેથી પોતાની બીજી કોઈ ટકડીઓ તેઓને ફરી લૂંટે નહિ.
પેલાં સૌ રાજી રાજી થઈ ગયાં. પેલી બાનુઓ તો ગાડીમાંથી ઊતરી તેને પગે પડવા તૈયાર થઈ ગઈ; પણ રૉકે, તેઓને ગાડીમાંથી ન ઊતરવા દીધી. પછી પોતાનાં માણસોને તેણે બબ્બે ક્રાઉન વહેંચી દીધા. વીસ વધ્યા તેમાંથી દશ પેલા યાત્રીઓને દાનમાં આપ્યા, અને દશ સાન્કોને વધુ કહેવતો સંભળાવવા માટે આપ્યા. ત્યાર બાદ ખડિયો-કલમ કાઢી તેણે પેલાંઓને એક કાગળિયા ઉપર, વધુ પજવણી વિના બાર્સિલોના પહોંચવા દેવાનો આદેશપત્ર લખી આપ્યો.
પણ આ દરમ્યાન એક બહારવટિયો ધીમેથી ગણગણ્યો, “ આપણો સરદાર પાદરી થવાને લાયક છે, બહારવટિયો નહિ; અને તેને દયાધર્મ કરવો હોય તો પોતાના પૈસામાંથી કરે, આપણા પૈસામાંથી શાનો કરે છે?"
તે બહુ ધીમેથી બોલ્યો હતો, પણ રૉક તરત જ ઊઠયો. તેણે પોતાની તરવાર ખેંચી તેના માથા ઉપર એટલા જોરથી ઝીંકી કે, તેનાં
