________________
परि०
११ ॥
हसतां दास्य विलास ॥ ए ॥ इम अनुदिन ते बेदुने, बाऊयो बोहोलो नेह ॥ कांति कला वाधी घणी, रूप छानोपम देह ॥ १० ॥
ढाल सातमी.
सीता ते रूपे रुडी, जाणे थांबा काले सूडी हो सीता ति सोहे-ए देशी. एक दिन याव्या जण चार, मथुरां नगरीथी तेणी वार हो ॥ जावे जवि सुणो ॥ नूतमति तेरुवा सारु, विनति करे श्रावी ते वारु हो ॥०॥ १ ॥ पधारो अमारे देश, सेवा चाकरी करशुं विशेष हो ॥ जा० ॥ अश्व अजामेध थाशे, मोटो जगन जाग कहेवाशे ॥ जा०||२|| तुम विना ते कोण जाणे, तेणे कारण मेल्या टाणे हो ॥ जा०॥ तिहां आव्या लोक अनेक, कोण जाणे जगन विवेक हो ॥ जा० ॥ ३ ॥ जूतमतिए हा वाली, साच वेपनी दीधी ताली हो ॥ जा० ॥ नारीने तेमी एकांते, शिखामण दे जली जाते हो ॥ जा०॥४॥ घर मांही पोढजो राते, लंडन लागे कोइ वाते हो ॥जा० ॥ ते तुमे मत करो काम, फरशो दरशो मां कोइ ठाम हो ॥ जा० ॥ ५ ॥ जोवनमां जोखम लागे, मोह वाधे मदन बहु जागे हो ॥जा० ॥ श्रति घणुं शुं कहुं तुमने, मास चार याशे तिहां श्रमने हो ॥ जा० ॥ ६ ॥ देवदत्तने बोलाव्यो, घर ए तुमने जलाव्यो हो ॥
खंग १
॥ ११ ॥
