Dharmaratnakarandaka

Author(s): Vardhmansuri, Munichandravijay
Publisher: Shardaben Chimanbhai Educational Research Centre

Page 427

४००
आचार्य श्रीवर्धमानसूरिरचिते स्वोपज़टीकासहिते धर्मरत्नकरण्डके
तद्यथा- ये जीर्णमर्हतां गेह-मुद्धरन्ति महात्मनः ।
आत्मानमुद्धरन्त्येते, पतन्तं दुर्गदुर्गतौ ॥११७॥ निस्तीर्णस्तैर्भवाम्भोधि-विदीर्णो मोहमन्दरः स्थगितं दुर्गतिद्वारं, यैर्जिनागारमुद्धृतम् ॥११॥ कुन्देन्दुशङ्कसङ्काशा, तेषां कीर्तिर्यशस्तथा स्वगोत्रं जीवितं जन्म, तैरेव सफलीकृतम् ॥११९॥ स्वभावचञ्चलैर्वित्तैः प्रातः प्राघूर्णकप्रभैः ।
यैरकारि जिनागार-समुद्धारो महात्मभिः ॥१२०॥ श्रुत्वेदं सुन्दरं वाक्यं, सुनन्दाया: सुमङ्गल: । एवं प्रिये ! करोमीति, बभाषे बन्धुरं वचः ॥१२१॥ साधु साधु त्वया प्रोक्तं, हे प्रिये ! प्रियभाषिणि !! प्रतिभाति ममापीदं, त्वद्वाक्येन विशेषतः ॥१२२॥ ततो गत्वा गृहे तूर्णं, सप्रमोदः सुमङ्गलः । सूत्रधारादिसामग्री, कृत्वा तत्र समागतः ।।१२३।। स्तोकैरेव दिनैस्तेन, भूरिवृत्तिं प्रयच्छता । समुद्धृतं जनानन्दं, तुझं तजिनमन्दिरम् ॥१२४॥ कारिता च महायात्रा, नेत्रानन्दविधायिनी । प्रदत्तं च महादानं, सन्तोषितजगजनम् ॥१२५॥ कृता चतुर्विधस्यापि, सङ्घस्य परिपूजना । भक्तिसारं वराहार-वस्त्रपात्रादिवस्तुभिः ॥१२६॥ ततो दीनादिलोकेभ्यो, ददद्दानं यथेप्सितम् । श्लाघ्यमानो जनैः सर्वैः, सार्थवाहो गृहं गत: ॥१२७।। एवं कारयता तेन, यात्रां तत्र जिनालये । भूरिश: शासने जैने, कृता प्राज्या प्रभावना ।।१२८।। बहुधा सङ्घपूजा च, कृता तेन महात्मना । सुश्रावकसमाचारो, विशुद्ध: पालितश्चिरम् ।।१२९।। . काले समाधिना मृत्वा, स्वर्ग ईशाननामनि । इन्द्रतुल्य: सुरो जातो, महातेजा महर्द्धिकः ॥१३०॥ सुनन्दापि प्रिया तस्य, धर्मिष्ठा धार्मिका प्रिया। सुश्राविका समाचारं, पालयित्वा सुनिर्मलम् ॥१३१।। सम्प्राप्याराधनामन्ते, कल्प ईशान एव हि । तस्यैवेन्द्रसमानस्य, देवस्यामलतेजसः ।।१३२।। जाताग्रमहिषीत्वेन, देवी दिव्यर्द्धिसंयुता । कान्तकाञ्चनसच्छाया, चन्द्रकान्ताभिधानका॥ तत: सुमङ्गलजीवो, देवो दिव्यं महासुखम् । चन्द्रकान्तायुतस्तत्र, भुक्त्वा सम्प्रीतमानस: ॥१३४॥ च्युत्वात्रैव समुत्पन्नो, भारतक्षेत्रसंस्थिते.। धरासारे पुरे रम्ये, महाधनजनाकुले ॥१३५॥ पुत्र: श्रेष्ठिधनाख्यस्य, धनश्रीकुक्षिसम्भव: निजात: कालक्रमेणासौ, शुभग्रहनिरीक्षित: ॥१३६॥ कारितं च तत: पित्रा, वर्धापनकमुच्चकैः । मासान्ते विहितं नाम, धनसार इति स्फुटम् ॥१३७।। वाञ्छिताशेषसम्पत्त्या, वर्धमानो गुणैः सह । उदग्रं यौवनं प्राप्त:, कामिनीजनमोहनम् ॥१३८॥ इतश्च चन्द्रकान्तापि, ततश्च्युत्वा स्थितिक्षये । अत्रैव च धरासारे, पुरे पौरगुणालये ॥१३९।। श्रीदत्तप्रेष्ठिन: पुत्री, श्रीकान्ताकुक्षिसम्भवा । जयश्री म सञ्जाता, रूपलावण्यसंयुता॥