________________
धर्मपरि०
॥ १० ॥
॥ १० ॥ तेम तुम आगे कहीए वातरे, ते उथापो साची होय ख्यातरे ॥ एम करतां उपजे विरोधरे, यति वाघे मन मांही क्रोधरे ॥ ११ ॥ विप्र बोल्या सांजली वाणीरे, उपजे नहीं दुःखनी खाणीरे ॥ एवो अज्ञानी नथी यहि कोरे, कदेशे वात तुमारी जोइरे ॥ १२ ॥ मनोवेग कहे तुमे वादीरे, वाद करवाने उन्मादीरे ॥ शंका अम मन मांदे पहवीरे, मानो नहीं सही तेहवीरे ॥ १३ ॥ विप्र सांजलीने तव जंपेरे, साच कह्याथी कुण कंपेरे ॥ साच तो जे कह्यो गूढरे, अममां नहीं कोई मूढरे ॥ १४ ॥ मनोवेग अटो तुमे जाणरे, वात कहो साची परमापरे ॥ कहेजो कोइ वात विचारी रे, कोइ न करे मारी तारीरे ॥ १५ ॥ मनोवेग कहे सहु साथरे, तुमे सांजलो वि. याना आर्थरे ॥ मूढ़ उपर कथा कहुं जेहरे, जूठ बोल्या उपर तेहरे ॥ १६ ॥ कदेशुं कथा ते तो रुडीरे, मत जाणो तुमे कोइ कुडीरे ॥ कंठापुर एवं एक बाजेरे, नगर | अवरमांहीं विराजेरे ॥ १७ ॥ प्रजापाल बामे तिहां राजारे, तेहनी बे मोटी माजा रे ॥ ब्राह्मण वरना वासरे, वेद जणावे यति खासरे ॥ १८ ॥ नूतमति नामे बे एकरे, विद्यावंत विनय विवेकरे ॥ वरस पचास थयां वारुरे, निरधनमां सिरदारुरे
१ जंकार.
खंग १
॥ १० ॥
