________________
--
-
-
-
~~-બુદ્ધિપ્રભા–––
--- તા. ૨૦-૬-૬૦૪
(૩)
જયમાં ઉઠેલ પરપોટો
જેવી કાવ્ય રચનામાં તાકાત ને શૂર્તિ દેખાય અમૂલ્પ પાસેશ્વાસ વહે છે,
છે તેવી જ મૂરિજીએ જે સાહિત્ય વિવિધ સ્વરૂપે પરખ વાળ નહીં ગેરે બા મુસાફર જવા રચેલ છે, એમાં પણ દષ્ટિગોચર થાય છે કે વિષય વાસનાના અવળા જે, ઓળંગી વારે વારે, જોતાં જ એમના હદય મંચનને ખ્યાલ આવે છે જે અતિસાગર ખેત નથી બાળકને, શિવસુખ છે. સમયે વાતાવરણની અનુભૂલતા નહિ પણ પ્રતિકૂળતા વિસારે છે કે મુસાફર છવડા
નેત્રો સામે નાચી રહી , ઉપાસને મરો વર્ષ બાંધી લીધેલી મર્યાદાથી જરા પણ આગળ વધવા
તૈયાર ન હોય, સમાજ બહાર આપણા પાડોશી ધામમાં શું રહેશે, પૃ પતિ વન વિકરમ એવા ઇતર સમાજોમાં કેવા પ્રગતિને વાળ કટી વિષ્ટ ભજન રાસભ, મતિ ચાર હંસ તે ચર; રહ્યો છે, એ જેવા સરખી જેને કુરજ ન કેય,
હમતો દુનિયાને ન કરે . આ નામ બાન ધરે મે એ ટાણે ભાવિના ભણકાર સાંભળી ધર્મ પ્રભાવનાના શિરાબન ખાતમ અંતરખેજ, સ્થિર રષ્ટિ મિતધારી માર્ગો અને સમાજ શ્રેયના સાપને દેશપાલના મતે ઇતિહાગર બ્રાશ્વત શિવ, પ્રાણી કહે અખબારી ને રકી કે એવી રીતે આલેખવા અને જન સમુ હસતો દુનિસે....... સામે ધરવા એ કેટલી હિમતનું કામ હતું. અને
એમાં કેવી કપરી કસોટી હતી તે એના સર્જનાર
જ અનુભવી શકે મંગ-સંધપ્રતિ જેવા પુસ્તકે નય છે જાય છે જ છે . આ
વાંચતાં આજે એ વાતની પ્રતિતી સાજ પામી ભુવાની મારી જાય છે ને
શકાય છે, જે આભામાં અપામનાપુર ઉમમતા પાણીને છે, જાધિ ભરતીઆયુવા હોય, ભારોભાર નિડરતાભરી છે, ત્યાં જવલેજ થાણું થાય છે ? એ આ ના
કઈ અવરોધ ટકી શકે. આમ સૂરિજી એમના મનમાં જ થાઉં છું કે,
સમયના માનો કરતાં ભાવિના એંધા પારખવામાં ક્ષણે ક્ષણે પડી જાય છે કે ના માં |
જરૂર આગળ જતા, પણ સાથોસાથ વેગના અભ્યાસી માયા રામા તન ધન દેખી મુરખ હેવાથી વચનસિધ્ધ કહીયેતો એમાં અતિશક્તિ મન ભરમાય છે કે તે આ
જેવું નહીં લેખાય. નહી કરેલણજી પેઠે માંહિ ડાય છે
શ્રી આનંદધનજી, શ્રીમદ્દ ચિદાનંદજી જેવા, ભજન સંગ્રહમાંના દેની ઉપર વર્ણવેલ અધ્યામેગીમા આ મહાત્માએ પણ વેગ બળે સામાન્ય લીટીઓ કેટલી ભાવવાહી અને ગાનાર કેટલીક અદ્દભુત વાત કહી છે. જે વેળા ભારતવર્ષમાં માત્માના હાથમાં સચોટ છાપ બેસાડે તેવી છે. બ્રિટિશેની સત્તા પ્રબળ જોરથી ગાજતી હતી કવિત્વ શકિતના આ રામીએ આવા અને આથી અને જનતાના અતિ મા ભાગને સ્વપ્નમાં પણ થીયાતા આત્મભાવનાથી ગુંફિત સંખ્યા બંધ ભાસ નહોતો થતો કે પૈડા સમયમાં એ એને પવો રચ્યાં અધ્યાત્મજ્ઞાન પ્રસાર મંડળે તાજેતરમાં દિવસ આવશે કે જયારે આ મહાન સત્તા-અહીંથી માવા ચુંટી હાડેલા ૧૦૧ ભજન સંગ્રહ — ગાંસડ પિટલા બાંધીને વિદાય લેશે, અને તે નામ “ણાવાઝુa” રાખેલ છે. તે જેને મંથક શાસનને યુગ પ્રવર્તશે એ સંબધે શ્રીમદ બુદ્ધિ ૧૧૫ છે તે પ્રગટ કરેલ છે મૂય માત્ર એક રૂપી સાગર સૂરિએ એ પદમાં એને લગતે ખ્યાલ છે અને એ પ્રો મુમુક્ષને મનન કરવા થાય છે આપે છે
