Bhav Sangrahadi

Author(s): Pannalal Soni
Publisher: Manikchand Digambar Jain Granthamala Samiti

Page 280

२६८
श्री-श्रुतमुनि-विरचिताइत्तो उवरिं सगसगविच्छित्तिअणासवाण संजोगे । उवरुवरिं गुणठाणे होतित्ति अणासवा णेया ॥ १४ ॥
इत: उपरि स्वस्वविच्छित्त्यात्रवाणां संयोगे ।
उपर्युपरि गुणस्थाने भवन्तीति अनास्रवा ज्ञेयाः ॥ मिच्छे पणमिच्छत्तं साणे अणचारि मिस्सगे सुण्णं । अयदे विदियकसाया तसवह वेगुव्वजुगलछिदी ॥ १५ ॥ मिथ्यात्वे पंचमिथ्यात्वं, साने अनचतुष्कं मिश्रके, शून्यं, ।
अयते द्वितीयकषायाः सवधक्रियिकयुगलच्छित्तिः ।। अविरयएक्कारह तियचउकसाया पमत्तए णत्थि । अत्थि हु आहारदुगं हारदुगं णथि सत्तहे ॥१६॥
अविरत्यैकादश तृतीयचतुष्कषायाः प्रमत्तके न संति।
अस्ति हि आहारद्विकं, आहारद्विकं नास्ति सप्तमे, अष्टमे ।। छण्णोकसाय णवमे ण हि दसमे संढमहिलपुंवेयं । कोहो माणो माया ण हि लोहोणत्थि उवसमे खीणे॥१७॥ १ अत्र सुखावबोधार्थ केशववर्णिनोक्तं गाथापंचकमुद्रियतेमिच्छे पणमिच्छतं, पढमकसायं तु सासणे, मिस्से । सुण्णं, अविरदसम्मे विदियकसायं विगुव्वदुगकम्मं ॥१॥ ओरालमिस्स तसवह णवयं, देसम्मि अविरदेक्कारा। तदियकसायं पण्णर, पमत्तविरदम्मि हारदुग छेदो ॥ २ ॥ सुण्णं पमादरहिदे, पुव्वे छण्णोकसायवोच्छेदो,। अणियट्टिम्मि य कमसो एक्केकं वेदतियकसायतियं, ॥ ३ ॥ सुहमे सुहमो लोहो, सुण्णं उवसंतगेसु, खीणेसु । अलीयुभयवयणमणचउ, जोगिम्मि य सुणह वोच्छामि ॥ ४ ।। सचणुभायं वयणं मणं च ओरालकायजोगं च । ओरालमिस्सकम्मं उवयारेणेव सब्भावो, ॥ ५ ॥