Bhagwan Mahavir

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 115

ਗੌਤਮ ਸਵਾਮੀ ਉਸ ਬੁਢੇ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਕੋਲ ਲੈ ਗਏ । ਜਿਉ ਹੀ ਉਹ ਬੁਢਾ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਧਰਮ ਸਭਾ ਵੱਲ ਅਗੇ ਵਧਣ ਲੱਗਾ । ਉਸਨੂੰ ਗੌਤਮ ਸਵਾਮੀ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ ।
.
ਉਸਨੇ ਗੁਸੇ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ “ ਹੇ ਮੁਨੀ ਕਿ ਇਹੋ ਤੇਰਾ ਧਰਮ ਗੁਰੂ ਹੈ ? ਜਿਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਥਕਦਾ ? ਜੇ ਇਹ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਪਾਖੰਡੀ ਕੋਲ ਕਦੇ ਸਾਧੂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਂਗਾ । ਇਹ ਲੈ, ਆਪਣਾ ਭੇਖ, ਮੈਂ ਘਰ ਚਲਦਾ ਹਾਂ ।” ਗੌਤਮ ਸਵਾਮੀ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪੁਛਿਆ ।ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਗੌਤਮ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ “ ਹੇ ਗੌਤਮ ! ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਵਿਚ ਮੈਂ ਜਦ ਤਪਿਸ਼ਟ ਰਾਜਜਕੁਮਾਰ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰਥ ਵਿ ਬੈਠ ਕੇ ਇਕ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਗਿਆ । ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਰਥ ਦਾ ਸਾਰਥੀ ਸੀ । ਮੈਂ ਤੇ ਸ਼ੇਰ ਦੋਵੇਂ ਗੁਥਮ ਗੁਥਾ ਹੋ ਗਏ । ਸ਼ੇਰ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ । ਜਖਮਾਂ ਕਾਰਣ ਜਦ ਉਹ ਮਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੂੰ ਇਸਨੂੰ ਹੌਂਸਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਸੀ “ ਜੰਗਲ ਦੇ ਰਾਜੇ, ਮਨ ਵਿਚ ਨਫਰਤ ਨਾ ਰੱਖ । ਦੋ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਹੈ । ਇਕ ਤੂੰ ਜੰਗਲ ਦਾ ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਮੱਨੁਖਾਂ ਦਾ ਸ਼ੇਰ ।ਆਖਰ ਇਕ ਨੇ ਤਾਂ ਹਾਰਨਾ ਹੀ ਸੀ । ਤੂੰ ਬਹਾਦਰਾਂ ਵਾਲੀ ਮੌਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ । ” ਤੇਰੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਕਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਹੇ ਗੌਤਮ ! ਉਹ ਸ਼ੇਰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਗੋਂ ਇਹ ਬੁਢਾ ਕਿਸਾਨ ਸੀ । ਮੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦਾ ਪਿਆਰ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ ।ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਿਆ ਸੀ, ਇਸੇ ਲਈ ਇਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਕਿਸੇ ਜਨਮ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਕਿਸੇ ਜਨਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮਿਲੇ, ਪਰ ਮਿਲੇਗਾ ਜਰੂਰ । ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਭੁਗਤਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।ਚਾਹੇ ਉਹ ਚੱਕਰਵਰਤੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਤੀਰਥੰਕਰ ।” ਗੌਤਮ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਇਸ ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਏ ।
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਇਹ ਚੌਮਾਸਾ ਵੀਤਭੈ ਪਤਨ ਵਿਖੇ ਕੀਤਾ ।
ਅਠਾਰ੍ਹਵਾਂ ਸਾਲ
ਵੀਤਭੈ ਨਗਰ ਤੋਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਸਿੰਧ ਦਰਿਆ (ਵਰਤਮਾਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਦੇ ਕਈ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰੋਹਤਕ ਨਗਰ ਵਿਖੇ ਪੁਜੇ । ਇਥੋਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਵੈਸ਼ਮਣ ਤੇ ਰਾਣੀ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇਵੀ ਸੀ । ਇਥੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਧਰਣ ਯਕਸ਼ ਦੇ ਮੰਦਰ ਵਿਖੇ ਪੁਜੇ । ਇਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਵੰਤਸਕ ਨਾਂ ਦਾ ਬਾਗ ਸੀ । ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਬਰਮ ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਿਆ । ਇਥੇ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਵਿਪਾਕ ਸੂਤਰ ਦੇ ਨੌਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਵਿਚ ਪਾਪ ਕਾਰਣ ਇਕ ਦੁਖੀ ਆਦਮੀ ਦਾ ਪਿਛਲਾ ਜਨਮ ਸੁਣਾਇਆ ।
86
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ