Bhagwan Mahavir

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 129

ਬਣਾ ਕੇ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਦੇ ਪੈਰ ਵਿਚ ਰਸੀ ਪਾਈ । ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਬੁਕਿਆ । ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਹੀ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਨੂੰ ਘਸੀਟਦੇ ਰਹੇ । | ਫੇਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਮਰ ਕੇ ਅਚਯੁਤ ਦੇਵ ਲੋਕ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ । ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਸ਼ਾਵਸਤੀ ਤੋਂ ਚੱਲ ਕੇ ਮੇਡਿਆ ਗ੍ਰਾਮ ਦੇ ਸ਼ਾਸ਼ਟ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਪਧਾਰੇ ।
ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਦੀ ਤੇਜ਼ੋਲੇਸ਼ਿਆ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅਸਰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਤੇ ਪਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਿੰਘ ਮੁਨੀ ਨੇ ਰੇਵਤੀ ਦਵਾਰਾ ਦਿਤੀ ਵਿਚੋਰਾਪਾਕ ਦਵਾਈ ਰਾਹੀਂ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਜਾਣ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗੋਸ਼ਾਲਕ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਬਾਰੇ ਅਸਰ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ । ਸ੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾਈਆਂ । ਰੇਵਤੀ ਨੇ ਇਸ ਦਾਨ ਰਾਹੀਂ ਦੇਵ ਗਤਿ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ । ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਚੌਵੀ ਤੀਰਥੰਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੇਵਤੀ ਵੀ ਇਸ ਦਾਨ ਦੇ ਸਿਟੇ ਵਜੋਂ, ਤੀਰਥੰਕਰ ਬਣੇਗੀ ।
ਜਮਾਲੀ ਨੂੰ ਧਰਮ ਸਿਧਾਂਤ ਪਤਿ ਸ਼ੱਕ ਪੈਣਾ
ਉਸ ਸਮੇਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਘੁੰਮਦਾ ਜਮਾਲੀ ਸ਼ਾਸਤੀ ਨਗਰੀ ਦੇ ਤਿੰਕ ਬਾਗ ਵਿਚ ਪੂਜਾ । ਜਮਾਲੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬੀਮਾਰ ਸੀ ਸਾਧੂ ਉਸ ਲਈ ਬਿਸਤਰਾ ਵਿਛਾ ਰਹੇ ਸਨ ।
ਜਮਾਲੀ ਨੇ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ “ ਬਿਸਤਰਾ ਵਿਛ ਗਿਆ ਹੈ ?" ਸਾਧੂਆਂ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ “ ਗੁਰਦੇਵ ! ਨਹੀਂ, ਅਜੇ ਵਿਛ ਰਿਹਾ ਹੈ ।”
ਸਾਧੂਆਂ ਨੇ ਇਸ ਉੱਤਰ ਨੇ ਜਮਾਲੀ ਨੂੰ ਚਕਰ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ । ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ " ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਆਖਣਾ, ਚਲਦੇ ਨੂੰ ਚਲਿਆ ਆਖਣਾ । ਇਹ ਸਿਧਾਂਤ ਗਲਤ ਸਿੱਧ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਬਿਸਤਰਾ ਵਿਛਿਆ ਨਹੀਂ, ਵਿਛਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸੋ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗੇ ਨੂੰ “ ਹੋ ਗਿਆ ” ਆਖਣਾ ਗਲਤ ਹੈ ।” ,
ਜਮਾਲੀ ਦਾ ਇਹ ਤਰਕ ਕਈ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਲਗਾ । ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਧੂਆਂ ਅਤੇ ਸਾਧਵੀ ਪ੍ਰਯਾਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲ ਅੱਲਗ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ ।
ਹੁਣ ਜਮਾਲੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਗਿਆਨੀ ਸਮਝਣ ਲਗਾ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੇ ਜਮਾਲੀ ਵੀ ਵਸਤੀ ਨਗਰੀ ਤੋਂ ਚੱਲ ਕੇ ਚੰਪਾ ਨਗਰੀ ਦੇ ਪੂਰਨਭਦਰ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ । ਉਥੇ ਉਸਦੀ ਚਰਚਾ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨਾਲ ਹੋਈ । ਪਰ ਜਮਾਲੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਠ ਨਾ ਛਡਿਆ ।
100
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ