Bhagwan Mahavir

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 114

ਧੰਨ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਤੀਰਥੰਕਰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਧਰਮ-ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਘੁਮਦੇ ਹਨ ! ਉਹ ਲੋਕ ਧੰਨ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭੁ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਸੇਵਾ, ਭਗਤੀ ਤੇ ਪੁਜਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਭਗਵਾਨ ਮੇਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵੀਰਭੈ ਪਤਨ ਵਿਖੇ ਪਧਾਰਨ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਭਗਤੀ ਕਰਾਂ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਲਾਭ ਹਾਸਲ ਕਰਕੇ ਆਤਮ-ਕਲਿਆਣ ਕਰ ਸਕਾਂ ।" | ਉਸ ਸਮੇਂ ਚੰਪਾ ਨਗਰੀ ਵਿਚ ਵਿਰਾਜਮਾਨ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੇਵਲ ਗਿਆਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਉਦਯਨ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਿਆ।
ਚੰਪਾ ਤੋਂ ਵੀਤਭੈ ਨਗਰੀ ਦੀ ਦੂਰੀ ਹਜਾਰ ਮੀਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਰਾਹ ਵਿਚ ਮਰੂ ਦੇਸ਼ ਪੈਂਦਾ ਸੀ । ਇੰਨੀ ਲੰਬੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਪ ਵੀਤਭੈ ਪਤਨ ਨਗਰ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਲਿਆਣ ਲਈ ਪੁਜੇ । ਉੱਥੇ ਰਾਜਾ ਉਦਯਨ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ ਸਾਧੂ ਬਣ ਗਿਆ । ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ-ਪਾਟ ਆਪਣੇ ਭਾਣਜੇ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿਤਾ ।
ਇੰਨੀ ਲੰਬੀ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਧੂਆਂ ਤੇ ਸਾਧਵੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਣਾਂ ਤੋਂ ਹੱਥ ਧੋਣੇ ਪਏ । ਖੁਸ਼ਕ ਇਲਾਕਾ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਮੀਲਾਂ ਤੱਕ ਪਾਣੀ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਜੇ ਪਾਣੀ ਮਿਲਦਾ ਤਾਂ ਵਰਤੋਂ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ । ਇਹੋ ਹਾਲਤ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸੀ । ਅਨਜਾਨ ਲੋਕ ਸਾਧੂ ਤੇ ਸਾਧਵੀਆਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸਨ ਸਾਧੂ ਤੇ ਸਾਧਵੀ ਭੁਖੇ, ਪਿਆਸੇ ਤੇ ਗਰਮੀ ਨੂੰ ਸਹਿਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ । | ਇਸ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਸਿਨਲੀ ਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਆਉਦਾ ਸੀ । ਜਿਥੇ ਮੀਲਾਂ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਬਸਤੀ ਦਾ ਨਾਮੋਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਸਾਧੂ ਤੇ ਸਾਧਵੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਖੇ, ਪਿਆਸੇ ਕਾਫੀ ਲੰਬਾ ਸਫਰ ਤਹਿ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ! ਹੋਰ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਕਸ਼ਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ । ਸਾਰੇ ਸਫਰ ਵਿਚ ਸਾਧੂ ਤੇ ਸਾਧਵੀ ਤੱਪ, ਸੰਜਮ ਵਿਚ ਅਡੋਲ ਰਹੇ । ਜਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਸ ਮਾਰੂਥਲ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ।
| ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਵੀਤਭੈ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਗੌਤਮ ਸਵਾਮੀ ਨੇ ਇਕ ਬੁਢੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ, ਬੁਢੇ ਬਲਦਾਂ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਵੇਖਿਆ ।ਉਹ ਬਲਦਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਗੌਤਮ ਸਵਾਮੀ ਉਸ ਕੋਲ ਗਏ । ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਧਰਮ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ । ਵੈਰਾਗ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਵਸਥਾ
ਦਾ ਗਿਆਨ ਦਿੱਤਾ । | ਕਿਸਾਨ ਧਰਮ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਾਧੂ ਬਣਨ
ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ । ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ
85