________________
| દુધ [ ૨૧૭ ] બદા પડદા સરી પડ્યા. જે સોનેરી સ્વપ્નમાં રાચતી હતી તે સ્વપ્ન જાણે કે કેઈએ શૂરપણે ઝૂંટવી લીધું. સંસારમાં સર્વત્ર સોનેરી રંગ જેતી આંખે ગંધાતી-ઉડી ખાઈમાં કે માનવશિશુ તરફડતું હોય એવું દશ્ય જોઈ રહી. ઘડીભર તે એને તમ્મર ચડી આવ્યા! પતે એક વાર વનિતાની પુત્રી છે અને એક આહીરની દયાથી જ બચી છે. એ રીતે ઉકરડામાં ઉછરેલી અને અનુકંપાથી પિવાયેલી પિતાની દેહલતા ઉપર એને ઘણા આવી. આવતી કાલે જ્યારે દેહમાં રોગાણુ પ્રવેશશે-વૃદ્ધત્વને પંજો પડશે ત્યારે પણ એ ગંધાતી ખાઈમાં સડતી કાયાની જ પુનરાવૃત્તિ થવાની! આ રીતે તાત્વિક ચિંતનશ્રેણી ઉપર આરૂઢ થએલી દુર્ગધાની જીવન સંબંધી દષ્ટિ જ પલટાઈ ગઈ.
નિર્ભય, નિસંકેચ, રસ-ઉલ્લાસથી ઉભરાતી એ દુર્ગ ધા પછી તે શાંત-સરોવર સમી બની, દીક્ષા લઈ, ભ. મહાવીરના સાધ્વીસંઘમાં લીન થઈ ગઈ.
