________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૬૪ પ્રિય કિશોર
www.kobatirth.org
સુ લે. : E. L. TURNBULL
અનુ. : P. R. SALOT
ચિત્તૂર પાસેના એક નાનકડા ગામમાં આવેલ નાના ઘરમાં રોકકળ ચાલતું હતુ. ચૂલા પેટાજ્યે ન હતા. ત્રાંમાના વાસણ નિષ્ક્રીય હતા. ભયગ્રસ્ત, ક્ષુધા પિડિત બાળકા માતાના ડુસકાં સાથે પેાતાના ડુસકાં જોડતા હતા. માતા અશ્રુ છુપાવવા સાડીના છેડાથી માં ઢાંકી રડતી હતી.
ખરેખર એ ખૂબ શેકગ્રસ્ત હતી. વાર્ષિક ક્રિયાને સમય નજીક હતા પશુ ક્રિયા કરનાર તેના પતિ તે। જેલના સળિયા પછળ હતે ખરુ જોતાં તે ભાખત તે દેષિત નહતા. ખેતરમાં પાક નિષ્ફળ ગયા હતા અને સરકારી વસુલાત તે ભરપાઇ કરી શકયેર્યા નહતા. તે માટે અન્ય કાઇ દોષિત ન હતું. કેમકે રાજ્યના કાયદો હત
નાની શી બારીમાંથી આવતા ઝાંખા પ્રકાશમાં દ્વાદશ વર્ષી કોર સંસ્કૃતના અભ્યાસ કરી રહ્યો હતા. માતાના ડુસકાંને કાનમા પ્રવેશતા ખાળવાને, કાનમાં આંગળી ભરાવી હતી. જો તે કામ ન કરે તે પૈસા શી રીતે કબાબ ? જો તેમ ન મને ના ગેરહાજર પિતાનું સ્થાન કોણ સાંભાળે ? પણ તે પ્રયત્ન મિથ્યા હતા. બધાં જ શબ્દો રૂદન સાથે મિશ્રિત બનતા. માતાના રુદનથી તેની ચક્ષુમાં પાણી ભરાયાં, થાકીને પુસ્તક દૂર મૂકયું અને માતા પાસે ગયા.
ધ્રુજતા અવાજે માતાને કહ્યું, · મા, રડ નહીં. મારા પિતા આવશે. ”
બીચારી સ્ત્રીએ કહ્યુ, “ એ કેવી રીતે બને ? દેવાના પૈસા હું' કયાંથી મેળવવાની છુ? મારા દાગીના વેચું તે પણ તેટલી રકમ ભેગી થઇ શકે
3<]
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
તેમ નથી. અને વાર્ષિક ક્રિયા થાય નહિ તે મારાથી સહ્યું જાય નહિ, આથી મૃત્યુ શુ ખેટુ ? એમ કહી તે ફરી રડી પડી. જે ખાળકે રડતા બધ થયા હતા તેમણે કરાથી રૂદન શરૂ કર્યું. કિશાર, રંગાનંદને રડવું આવ્યુ પણ તેણે મુશ્કેલીથી તે ખાળ્યું. રુદનથી શે લાભ ? માતાને મદદરૂપ થવા કોઇ રસ્તા કાઢવા જ રહ્યો.
જેલના દ્વાર તે ચિતૃરમાં આવેલ. કેટલાક માઇલે . મહાન દીવાલવાળું ત મકાન અનેક વાર ર'ગાન દે . જોયેલ. ત્યાંથી પિતા કેમે નાસી શકે જ નહિ પૈસા ભરાય તેાજ છૂટકારા સ`ભવે, ક્રિયા કરવા માટે ન્યાયમૂર્તિ પે.તાના પિતાને છેડે ખરા ?
ન્યાયધિશ ન્યાયી તેમજ દયાળુ છે તેમ તેણે સાંભળેલુ. શાસ્રીને જેલમાં મેાલવામાં તે ન્યાયધિશે પેાતાની ફરજ અદા કરી હતી. બાર વર્ષના કશેરને પણ સમજાયુ` કે તેમાં અન્યાય ન હતા. વિચાર અ ંતે, તેણે નક્કી કયુ ક તે ચીત્ર જશે અને ન્યાયાધિશ સમક્ષ રજુઆત કરશે. કદાચ ન્યાયાધિશ કોઇ માગ શેાધી કાઢે.
તે ઘરમાં આળ્યે, પણુ કશુ જ ખેલ્યા નહિ. બિચારી માતા ચૂલા પટાવતી હતી બાળકાનુ રુદન શમ્યું હતુ. પણ ગાલ અશ્રુથી ભીંજાયેલા હતા દરેકના હાથમાં ચપાટીના ટૂકડા હતા પણ દુઃખ ખાવાને મબૂર ખનાવતું હતું. ભાઈ ને જોઈને બાળકોમાં સહેજ ઉત્સાહ આવ્યે.
બીજી સવારે તે વહેલા જાગ્યા. પ્રાથના કરી અને ઉતાવળે પગલે ચીતર તરફ ચાલી નીકળ્યે,
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
