________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પુણ્ય કર્મ... જાગે. છેત્યારે
પૂ. પં. શ્રી કુંદકુંદવિજય ગણિવર પાપ એ રાત્રિ છે, પુણ્ય એ દિવસ છે. જશે. અપમાનને બદલે માન મળશે. પાપ એ અંધકાર છે, પુણ્ય એ પ્રકાશ છે. શેઠે પૂછ્યું, “પરીક્ષાની ખાતર હું કઈ
પુણ્યના ઉદયે માનવીના પાસા પોબાર પડે ઉલટું કાર્ય કરૂં–હાથે કરીને આફત વહેવું છે. તે ઊંધું કરે છે તે પણ સીધું પડે છે. શાસ્ત્ર- તે પણ શું તે કાર સીધું પડશે ?” કાર મહારાજા ફરમાવે છે કે,
જયેતિષીએ કહ્યું, “હા, આફત વહોરવાનું | guથે રમી શકે કુરા અહંમાશં કાર્ય પણ આપને સન્મ ન અપાવશે.” ત્તિ પૂર્વના કરેલાં સકર્મો વડે મનુષ્ય અસંભ શેઠને તેના જ્ઞાનમાં વિશ્વાસ હતે. મીઠું બોલી, વિતને પણ સંભવિત બનાવે છે. દુખી જીવે મને રીઝવીને નાણાં કઢાવનાર આ જ્યોતિષી નથી પ્રત્યે દયાના પરિણામ, સાંસારિક પદાર્થો પ્રત્યે જ–તેમ શેઠને ખાત્રી હતી. અનાસક્તિ, પૂજ્યવર્ગની સેવા, પૂજા, અને તેમની તેથી પિતાના ભાગ્યની પરીક્ષા કરવા તૈયાર આજ્ઞાનું પાલન, તેમના પ્રત્યે સભાવ અને જીવ થયા. આજે તે રાજાનું અપમાન કરીને, તેનું નમાં સદાચારનું પાલન, આદિ સત્કર્મ વડે પુણ્ય પારખું કરી લઉં એમ વિચારી, શોભતા વસ્ત્રો બંધાય છે તે ઉદયમાં આવે છે ત્યારે માનવીને પહેરી શેઠ રાજસભામાં ગયા. અનેક પ્રકારની અનુકૂળતાઓ સાંપડે છે.
રાજા ઊંચા સિંહાસન પર બેઠા હતા. રાજહિંસા, જૂઠ, ચેરી, અબ્રાહાનું સેવન અને સભામાં પ્રજાહિતના પ્રશ્નો ચર્ચાતા હતા. લાભ આદિ વડે પાપ બધાય છે. તે હૃદયમાં આવે ધનુષ્યમાંથી છૂટેલા તીરની જેમ શેઠ રજા છે ત્યારે માનવ હેરાન પરેશાન થઈ જાય છે. તરફ ધસી ગયા. અને જોરથી એક તમાચો તેમના તેની ધારણાઓ બેટી પડે છે. ડગલે ને પગલે માથા પર લગાવી દીધું. અણધાર્યા આ હમલાથી તેને અંત આવે છે.
રાજા પણ ડઘાઈ ગયો. તેને મુગટ નીચે પડી ગયા. મોટું એક શહેર. તેમાં એક શેઠ રહે. રાજ સભામાં સન્નાટો છવાઈ ગયે. શેઠના આ દરબારમાં પણ તેમનું માન હતું. તેમને એક કૃત્યથી સમાજને સ્તબ્ધ થઈ ગયા.
તિષી સાથે ખૂબ મિત્રાચારી હતી. જોતિષી શેઠના એ વરસ આજે પૂરાં થઈ જશે– અવારનવાર શેઠને મળવા આવે. જોતિષને લગતી એમ કેટલાકને લાગ્યું. અનેક વાતે રજુ કરે.
સૈનિકે એ શેઠને પકડી લીધા. અને રાજાની એકવાર શેઠે પૂછયું, “જ્યોતિષી મહારાજ ! આજ્ઞાની હ જોતા ઉભા રહ્યા. પરંતુ– હમણું મારા ઘરે કેવા ચાલે છે ? ”
જબલગ પૂરવ પુન્યકી, પૂછ હૈ ઈકરાર, ગોચર ગ્રહો મેળવીને તેણે કહ્યું, “શેઠ! તબ લગ સબ કુછ માફ હૈ, ગુના કરે હજાર. હમણાં તમારે ગુરુ ને સૂર્ય અને ગ્રહો ઉરચ એ વચન મુજબ પુણ્ય શેઠને પક્ષમાં હતું. સ્થાનમાં છે. શુભ ગ્રહોની તેના પર શુભ દ્રષ્ટિ એટલે બાજી સુધરી ગઈ પડે છે. આ સરસ ગ્રહગ બધા મનુષ્યને શેઠના તમાચાથી સભાની ફરસ પર પડી ગયેલા વારંવાર મળતું નથી. આ સગોમાં તમે કોઈ રાજાના મુગટમાંથી લીલા રંગને એક ઝેરી વીંછી અવળું કામ કરશે, તે પણ યશના ભાગી બની નીકળે,–તે રાજાએ તરત જોયે.
[આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
