________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
આમ આત્માને એકાન્તનિત્ય માનવે કે એકાન્તક્ષણિક માનવા ? તથા આના જેવી બીજી ચર્ચા-વિત’ડાવાદમાં જ ભારતના મહાપડિત ગોથા ખાઇ રહ્યો હતા. કેઇક સમયે ચર્ચાએ ઉગ્રરૂપને ધારણ કરતી ઠંડાંડી સુધી પણ પહોંચી જતી હતી. રાજ્યસત્તાએ પણ આવા પેથીપ'ડિતાની વાકુજાલમાંથી બહાર નીકળી શકી નથી. આવી સ્થિતિમાં દેશનું વાતાવરણુ મધ્યમવર્ગી, ધાર્મિ ક વૃત્તિના મહાનુભાવા, ત્રસ્તમય અવસ્થા ભગવી રહ્યા હતા.
આ અને મેટા પક્ષેાની લડાઇના પાપે જ પૂરકશ્યપની માન્યતા આ પ્રમાણે હતી કે મનુષ્ય જે કાંઇ કરે છે. તે આત્મકૃત નથી, છેદન-ભેદન, મરવું, મારવુ, ચૌય તથા મૈથુન કમ આદિમાં પાપ નથી, તેમ દયા-દાન આદિ કાર્યામાં ધર્મ પણ નથી. આવી રીતે પેાતાની અનુકૂળ માન્યતાને લઇ જનતાના માટે વર્ગ પૂરણકશ્યપના ભક્ત બની ગયા હતા, છતાં એ બુદ્ધદેવના પ્રભાવને સહન નહી કરતા પૂરણ કશ્યપ જળસમાધિ લઈને ભારત ભૂમિમાંથી અદૃશ્ય થયા. અજીતકેશ કંબલીની માન્યતા ચાર્વાકને મળતી આવતી હતી. પ્રમુધ કાત્યાયનના મનમાં ‘પૃથ્વી-પાણી-અગ્નિ-વાયુ, સુખ-દુ:ખ અને જીવન' આ સાતેય તવા અકૃત, અનેિમિત્ત, અબદ્ધ અને કૂટસ્થ છે માટે કાઇ મારનાર નથી અને કાઈ મરનાર નથી.
સજયવેલિ । પુત્ર સ`થા અજ્ઞાનવાદી રહ્યો છે. તેની માન્યતા હતી કે આ સંસારમાં જ્ઞાનના કારણે જ વેર-વિરેાધ વધ્યા છે. હું સા– જૂઠ, ચારી મૈથુન અને પરિગ્રહ આ જ્ઞાની એની ભેટ છે અને જ્ઞાનીએ પણ એકબીજાના કટ્ટર વૈરી છે, એક જાય છે ઉત્તર તરફ જ્યારે બીજું જાય છે દક્ષિણ તરફ. આમાં કર્યા પડિત સાચા ? અને કયો ખાટે ? માટે શ્રેયસ્કર છે.
૪ :
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
માઁખલી પુત્ર ગેશાળની માન્યતા હતી કે, કલેશ, સુખ, દુઃખ આદિ બધીએ વાતા નિહેતુક છે, જીવાત્મા પાતે કઈ પણ કરતા જ નથી. બધું પોતાની મેળે જ બને છે, તૂટે છે, સંધાય છે.
આ પ્રમાણે આ બધાએ પડિતાની માન્ય તાના ચક્રાવે ચઢેલી રાજ્ય સત્તા, કર્મચારી મનાવી દીધા હતા. સત્તા અને શ્રીમાએ પૂરા સ'સારને વિષમય
જગદંબાની જેવી અજોડ શક્તિને ધારણ કરનારી સ્ત્રીજાતને કેવળ પેાતાના અ’ગત સ્વાર્થીની ખાતર સ થા તોડી નાખી હતી, તેને કયાંય પણ ખેલવાના અધિકાર નથી, સલહુ દેવાના અધિકાર નથી.
આવા કપરા સમયે દયાના સાગર ભગવાન મહાવીરસ્વામીએ સમવસરણમાં બિરાજમાન થઇને કહ્યું કે : હું પડિંત ! તમે જરા વિચાર કરે. આંખ બંધ કરીને વિચાર! કે જે સંસારને માટે તમે બધાએ પેાત પેાતાની મતિ કલ્પનાના આધારે સિદ્ધાંતા નક્કી કરી ખેડા છે, પરંતુ આખાયે સ ંસાર તમારા સૌની નજરમાં સદૈવ પ્રત્યક્ષ છે. જેમાં અનંતાનંત જીવરાશિ પણ છે, અને અન ાનત પૌદ્ગલિક પદાર્થોં પણ છે, જે બધાએ પ્રતિસમયે નવા નવા પર્યાયામાં પરિવર્તિત થાય છે, અને જુના આકારો બદલે છે.
સુવર્ણ ની કંઠીને જ જોઈ લે ! તેમાં ચિરસ્થાયી સુવર્ણ દ્રશ્ય પાર્થિવ છે. જે સાનીના હાથે કડીના આકારે આવ્યું છે. ત્યારે કડી તરીકે સોધાયું. પછી તે આકારને તાડાવી વીંટીના આકારે આવ્યું ત્યારે દ્રવ્ય તે ખ'ને અવસ્થામાં તેમનું તેમજ કાયમ રહ્યું અને અજ્ઞાનકડીના પર્યાયનેા નાશ તથા વીંટીના આકારની ઉત્પત્તિ થઈ. આ પ્રમાણે સત્ર મૂળ દ્રવ્યને
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
