________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક ૭મે ] માછીનો નિયમ.
૧૪૩ ગરકાવ બની. તેણીને એટલી ખાતરી તો થઈ ગઈ કે- પોતે જે હરિબળને ખેંચી લાવી છે એ કોઈ દેવતાઈ સિદ્ધિધારી વ્યક્તિ છે.
વસંતશ્રી વિચાર-વમળમાંથી મુક્ત થાય તે પૂર્વે હરિબળ હુંકાર કરી છે કેરાજપુત્રી, સમય વીતી જાય એ પૂર્વે જ નિર્ણય કરી લે ઇષ્ટ છે.
હરિબળના ઉપરના શબ્દો રાજકુંવરીને ભૂખ્યાને ભેજન મળતાં જેમ આનંદ થાય તેવા થઈ પડ્યા. તરત જ એની મુદ્દત પરની શ્રદ્ધા પુનઃ જાગ્રત બની. એ મિતવદને બોલી
વિધિએ જે હરિબળને મેળાપ કરાવ્યો એને કર ગ્રહણ કરવો જ જોઈએ. જે ભૂમિ ઓળંગી આવ્યા ત્યાં પાછા ફરવાની અગત્ય નથી જ. મેં પ્રથમ કરેલી વિચારણા અજ્ઞાનમૂલક હતી એમ મને સમજાય છે. “ખાસ પૂનાથાનં ર દિ ન = એ નીતિવેત્તાઓની વાણી અક્ષરશઃ સાચી છે. જે વ્યકિત દેવ સાનિધ્યથી રૂ૫-પરિવર્તન કરી શકે છે એટલું જ નહીં પણ, સામે રાજકુંવરી હોવા છતાં, એનામાં ન માહાતાં, તેણીને વતનમાં પહોંચાડી દેવાનો પરોપકાર કરવા પણ ઉદ્યક્ત છે એ કરતાં વધુ ગુણવાન વ્યક્તિ મને કયાંથી મળવાની છે? હવે તો આ જન્મ પર્વતના સ્વામી અને શિરછત્ર તમે જ છો.
એમ બેલી વસંતશ્રીએ મેસભાને સાંઢણીને, વિશાલપુરની ભાગોળે આવેલી માતાની દહેરીના ઓટલા આગળ થોભાવવાની આજ્ઞા કરી. ઝટપટ સાથેની સામગ્રી એ મંદિરમાં મંગાવી, શભ શુકનનો લાભ લીધે, અથત માતા અને મેરુભાની સાખે ઉભય લગ્નગ્રંથીથી જોડાયા. એ વેળા બહાર આકાશમાં ચંદ્ર પણ પૂર્ણ કળાએ ખીલી નીકળ્યો અને નવદંપતીને જાણે આશીર્વાદ આપવા ન આવ્યો હોય એમ એનો પ્રકાશ નાનકડી દહેરીને અજવાળી રહ્યો.
આમ એક નાનકડાના નિયમને દ્રઢતાથી અમલી બનાવી એક સમયને માછીમાર હરિબળ રાજકુંવરીને પતિ અને વિશાલપુરમાં બીજે દિને એક સુંદર આવાસ રાખી, સંસારી જીવનના સુખે ભોગવવા લાગ્યો.
વસંતશ્રીની સલાહથી અને દેવની સહાયથી થોડા સમયમાં એણે રાજ દરબારમાં ઊંચું થાન મેળવ્યું. એ પછી કેટલાક સાહસના પ્રસંગે ખડા થતાં એમાંથી હરિબળ દેવ સાનિધ્યના જેરે સવશાળી તરીકે દીપી નિકળે છે. એ વૃત્તાન્ત હરિબળ મછીના રાસમાં વર્ણવેલ છે. પ્રાંત-ભાગે ચંદ્રાદ્વારા વસંતશ્રી સંબંધી સ વૃત્તાત જાણીને કંચનપુરનરેશે દિકરી જમાઈ માનપુરસર તેડાવી, પોતાની ગાદી સાંપ. હરિબળ પણ સંતસમાગમથી ધાર્મિકવૃત્તિએ રાજ્યનું પાલન કરી રહ્યો. અડગ શ્રદ્ધા કેવું કામ કરી બતાવે છે એ કથાનક ઉપરથી સ્પષ્ટ થાય છે.
For Private And Personal Use Only
