________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
--
-
-
-
૧૪૬
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ.
( વિશાખ
હાથી, ધેડા, પાલખી વગેરે લાવીને સન્માન કરવા તૈયાર થયા છે, પરંતુ પ્રભુને જે જોઈએ છીએ તે મળતું નથી એટલે વસ્તીમાંથી પાછો ચાલ્યા જાય છે. જોકે ઘણું નિરાશ થાય છે. બીજે દિવસે પ્રભુ આવે છે ત્યારે પણ આ જ પ્રમાણે બને છે. કોઈ દાનને દાતાર નીકળતા નથી. પ્રભુની સાથે દીક્ષા લીધેલા ૪૦૦૦ સાધુઓ લાંબા વખત સુધી આહાર-પાણીને વિયોગ સહન કરી શક્યા નહીં જેથી આ માર્ગમાંથી મુક્ત થઈ ફળ-ફલાદિ ખાઈ સંન્યાસી તરીકે જીવન વીતાવવા લાગ્યા. આમ સૈ છૂટ્ટા પડી ચાલતા થયા. હવે પ્રભુ એકલા રહ્યા અને એક ગામથી બીજે ગામ વિચારવા લાગ્યા.
ફરતા ફરતા પ્રભુ ગજપૂર નામના નગરને વિષે આવી ચડે છે. આ નગરના રાજપુત્ર શ્રી શ્રેયાંસકુમાર પ્રભુના પ્રપાત્ર છે. તેમના હાથથી પ્રભુને પારણું થવાનું છે એ નિમિત્ત અહીં આવી મળે છે. અને પ્રભુના પૂર્વ સંચિત નિકાચિત અંતરાય કમને યોગ પણ હવે પૂરું થાય છે. પૂર્વભવમાં પ્રભુએ બળદના મુખે છીંકલી બાંધી આખી રાત એટલે બાર કલાક સુધી બળદના જીવને ઘાસ પાણીને અંતરાય પાડ્યો હતો. તે અંતરાયને ઉદય નિકાચિત યોગ ભેગવ્યા સિવાય છૂટે તેમ ન હતું. ચાર પ્રકારના બંધ શાસ્ત્રકાર બતાવે છે, અને તેમના દૃષ્ટતે સમજાવે છે. (૧) બદ્ધકર્મ એટલે સેયને સમુદાય દેરીથી બાંધેલ હોય તેવાં કર્મ. (૨) સ્પષ્ટકર્મ-કાટને લીધે સંયો ચેટી ગઈ હોય તે બંધાએલ બંધ તે. (૩) નિધત્તક–સોયાને હથેડાથી ટીપીને એક કરીએ તેવું બંધાયેલું કર્મ. (૪) નિકાચિત્તકર્મ-સોયને ગાળીને એક ગાળારૂપે બનાવી હોય તેના જેવા અત્યંત ચીકણું કર્મને નિકાચિત કર્મ કહે છે, માટે જ કહ્યું છે કે –
निकाचितं तु यत्कर्म, जीवैः सुदृढबंधनात् ।
उदयेनैव तत्प्रायो, वेद्यते नान्यथा पुनः ॥ જીવવડે નિકાચિત કર્મ જેવા દઢ બંધનથી બંધાય છે તે ઉદય વખતે બરાબર તે જ પ્રકારે ભોગવાય છે તે વિના તેમાંથી મુક્ત થવાતું નથી.” અક્ષયતૃતીયા એ પ્રભુનો બંધનમુકત કાળ છે, કાળલબ્ધિની પ્રાપ્તિએ આહારની ઇછાએ પ્રભુ વસ્તીમાં આવે છે. અહીં શ્રેયાંસકુમારજીને રાત્રિએ આવેલા સ્વપ્નથી અપૂર્વ વિદ્યાસ પ્રાપ્ત થયો છે અને દાન દેવાની ભાવના પ્રગટી છે. મહેલની અટારીએ શાંત વિચારણુમાં બેઠા છે, એવામાં બહારથી કાળાહલ સંભળાય છે. પ્રભુનો આસપાસ લોકોનું ટોળું જમા થઈ ગયું છે. સા અત્યંત ભક્તિ બતાવે છે, પરંતુ પ્રભુને શું જોઈએ છીએ તે કઈ સમજતું નથી. પ્રભુ ત્યાંથી આગળ વધે છે ને શ્રેયાંસકુમાર પ્રભુની પાસે આવી ચડે છે ને વંદન કરે છે. પ્રભુને જોતાં જ શ્રેયાંસકુમારને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે અને પ્રભુ સાથેનો આઠ ભવનો સંબંધ યાદ આવે છે. મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં પ્રભુને જીવ વજનાભ ચક્રવર્તી હતા અને પોતે તેના સારથી હતા. આ સ્મરણ થતાં જ ભક્તિભાવ પ્રગટે છે અને દાનનું વિધિવિધાન સમજાય છે. બે હાથ જોડી વિનતિ કરે છે અને પોતાને આંગણે પધારી દાન લેવાની ભાવના બતાવે છે. પ્રભુ શ્રેયાંસનો શુદ્ધ આશય જોઈને તેને ત્યાં પધારે છે અને પિતાને
નલિ
|
For Private And Personal Use Only
