________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૨૨
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
આજનાં વૈજ્ઞાનિક યુગમાં પદાર્થોનાં નિશ્ચિત કાર્ય. સ્વાભાવિક રીતે તેને કષ્ટનો અનુભવ ઓછો થાય છે કારણ ભાનું સંશોધન થઈ રહ્યું છે ત્યારે આવા અને તે વિશુદ્ધ ચિત્રની અસર બાહ્ય પરિસ્થિતિ ઉપર અનુભવ અને યુક્તિથી વિરુદ્ધ કારણની કલ્પના કરવી પણું પડે છે. પરંતુ એ તે નક્કી છે કે આ દુનિયામાં
ગ્ય નથી. પદાથેનાં પિતાનાં વ્યવસ્થિત કાર્યકારણ- કોઈ એવા ભગવાન નથી કે, જે પોતાની ભક્તિથી ભાવ અને કારણસામગ્રી અનુસાર ક્રિયાઓ ઉત્પન્ન પ્રસન્ન થઈને ભક્તોને ચેક ફાડી દેતે હેય (વરદાન થતી રહે છે. જેને સંસ્કૃતિએ વ્યક્તિ સ્વાતંત્ર્યની પૂરી આપતે હેય). વિધાતાની રેખા પણ, મનુષ્યને રક્ષા કરી છે, અને સ્પષ્ટ દેખાયું છે કે જગતને વિપત્તિકાળમાં આશ્વાસન ખાતર છે, જેથી તે પોતાની દરેક જીવ પોતાનાં કર્મ સૂત્રમાં ગૂંથાયેલો છે, અને તે નિષ્ફળતાઓથી ગભરાઈને આશાનાં તાંતણાએ પ્રમાણે તેનું ફળ ભોગવી રહ્યો છે. કર્તા પણ પડે છે, તેડી ન બેસે. પાપથી બચવા ખાતર સર્વાન્તર્યામી ભેગવનાર પણ પડે છે.
ઈશ્વરને ઉપયોગ કઈ વાર થતું હશે, પરંતુ જ્યારે સાચું પૂછો તે ઈશ્વરનાં મુખ ઈત્યાદિમાંથી ઉત્પન્ન ભયંકર પાપી વ્યકિત પોતાનાં પોપના ( દુખ) થયેલા બ્રાહ્મણ ઇત્યાદિ વર્ણવ્યવસ્થાનાં ઉચ્ચ-નીચ લૌકિક સફળતા જુએ છે, ત્યારે તેને ડર નાશ પામે ચક્રોએ જ ભારતવર્ષમાં વિષમતા ઊભી કરી. અને છે, ઈશ્વરનાં મંદિરોમાં તેને જ નામે શું વ્યભિચારી માણસને માણસથી દૂર કર્યા. અભિજાત વ દાવ લીલાઓ નથી ચાલી રે ભગવાનની સેના-ચાંદીની માંડ્યો કે ઈશ્વરે જન્મથી જ તેઓને ઉચ્ચ અતિ એની ચોરી પુજારીઓએ પિતે જ નથી કરાવી? બનાવ્યા છે, અને ઈશ્વરે જ શસિકવર્ગ બનાવ્યો છે આ બધી નિષ્ફળતાઓ જ કલ્પિત ઈશ્વરવાનાં રાજા અને સામંત લોકોને ઈશ્વરનાં પ્રતિનિધિ તરફ મનુષ્યનું લક્ષ દર છે. મનાવવામાં આવ્યા, અને તેઓના રક્ષણ માટે સેના ગુણકર્મ અનુસાર વર્ણ વ્યવસ્થા ઊભી કરવામાં આવી. વ્યક્તિ-સ્વાતંત્ર્ય ન થયું. જેના અનુતિ કહે છે કે ભારતવર્ષના કર્મભૂમિ ગુણોની પૂજા પૂરી થઈ, ઈશ્વરેચ્છા અને તેનાં સફળ પહેલા ભેગ ભૂમિ હતી. તેમાં ધર્મ કે કર્મ જેવું પ્રચારકોને હંમેશ માટે વિશેષ અધિકાર સ્થપાયા. કંઈ હતું નહિ. યુગલિયા સ્ત્રી-પુરુષ ઉત્પન્ન થતા હતા,
શ્રમણ સંસ્કૃતિએ આ જાળને કાપી અને મનુષ્યને તેઓ સાત સપ્તાહમાં પૂર્ણ થવનશાળી બની જતા તે રસ્તે લાવીને ઊભે રાખે; જ્યાંથી તે આનંદપૂર્વક હતા, અને પરસ્પર દંપતીનાં રૂપમાં રહેવા લાગતા હતા, પિતાની ઈચ્છાનુસાર જઈ શકે છે. જૈન ધર્મને જનસંખ્યા બહુ ઓછી હતી. કલ્પવૃક્ષેથી તેમની બધી ભક્તિમાર્ગ, ઓછાવત્તા રૂપમાં મનુષ્યનાં વ્યાકુળ ચિત્તનો શારીરિક આવશ્યક્તાઓ પૂરી થતી હતી, વસ્ત્ર, પેય પદાર્થ, એક આધાર બનીને તેને આશ્વાસન આપે છે. તેમાં ખાધ, વાધ, નિવાસ, શ, આભૂષણ, પાત્ર ઇત્યાદિ આવેલાં કર્તવવાદી વિચારોનું મૂલ્યાંકન તથપશી દાણ. બધી વસ્તુઓ કલ્પવૃક્ષમાંથી જ પ્રાપ્ત થતી હતી. કહે નિક દષ્ટિકોણથી નથી થઈ શકતું, તે તો બાળકને નિશાળ છે કે તેની જાત એટલી બધી તેજસ્વી હતી કે સુધી પહોંચાડવા, અને ત્યાં સ્થિરતાપૂર્વક બેસાડી તારાઓ શું સૂર્ય, ચંદ્ર પણ દેખાતા ન હતા. દિવસરાખવા માટે અપાતી ભેઠાઈની ગોળીઓ જેવું છે. રાત જેવા વિભાગ ન હતા. રાજ્ય અને રાજા ન ચિતન આશ્વાસને પણ કોઈ એક પ્રક્રિયાથી જ કાર્ય હતા. પરિગ્રહ, સંગ્રહ કે ઉચ્ચ-નીચની ભાવના ન સાધક બને છે. જ્યારે કોઈ અતિ દુ:ખી જીવ હતી. બધા સરખા હતા. આ યુગને ભોગભૂમિનો યુગ ભગવાનનાં શરણમાં જાય છે અને પિતાનાં સમસ્ત કહેવામાં આવે છે. તેમાં યુગલ દંપતિને જ્યારે યુગલ સંકલ્પ અને વિકલ્પને છોડીને એકાગ્ર બને છે. સંતાન ઉત્પન્ન થતું હતું ત્યારે માતા-પિતાનું યુગલ ત્યારે વિશુદ્ધિથી તેનાં ચિત્ની ધારા બદલાઈ જવાથી મૃત્યુ પામતું હતું. આ યુગ પતિયુગ હતા. (ચાલુ)
For Private And Personal Use Only
