Atmanand Prakash Pustak 045 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

એ વિચારશ્રેણી
લેખક–આચાર્યશ્રી વિજ્યકસ્તૂરસૂરિજી મહારાજ અહિંયા કાંઈ પણ ન કરી શકે અથવા તો આશ્રયમાં રહીને બીજાને જનતામાં હલકો ન મેળવી શકે તે કોઈ ચિંતા નહિં પણ બતાવી તેની નિદા સાંભળવાના આશયથી અણજાણ તે રહેશો જ નહિં. સાચું અને બોલનાર કે લખનાર અધમ કેટીનું પાત્ર હોય છે. સારું જાણીને જ જશે; કારણ કે સાચું જાણેલું તેના બોલવાની કે લખવાની સજન પુરુષોને હશે તે સંસારની શેરીમાં ભૂલા પડશો નહિં કાંઈપણું અસર થતી નથી અને પોતે જ તેમના અને સમય આવ્યે સાચી સિદ્ધિ મેળવી શકશો. તરફથી તિરસ્કારની લાગણીનો લાભ મેળવે છે.
સર્વથા અણજાણ અને અકર્મથ્યને જણા જ આત્મકલ્યાણ મેળવવાની ઈચ્છા રાખતા વવા સ્વ-પરની ગ્યતાના પ્રમાણમાં કાંઈક '
છે તે તેને સાચી રીતે સમજીને તે જ રસ્તે બલવું અને લખવું તે તે કાંઈક ઠીક કહેવાય,
ચાલવા માંડજો, પણ અનાદિ કાળથી સમજી પણ જાણું અને કર્તવ્યપરાયણની ખલનાને "
રાખેલા અકલ્યાણના માર્ગે તે જશો જ નહિં. ઉશીને બોલવામાં અને લખવામાં દુનિયાને જેઓ એમ કહે છે કે અમારે તે કેઈની ડહાપણ બતાવવું તે એક પ્રકારની મખઈ છે. પણ સાથે વૈર-વિરોધ નથી તો પછી તેમને કારણ કે કર્તવ્યપરાયણ જાણ બધું ય જાણે જ છે કોઈના ઉપર રાગ પણ ન હોવો જોઈએ અને અને તેને કાર્યસિદ્ધિમાં અનેક પ્રકારના વિદને જે તેમનામાં રાગ છે તો પછી વેર-વિરોધની આવીને ખલના પહોંચાડે છે તેમજ અનેક ના પાડે છે તે જૂઠું બોલે છે, કારણ કે જ્યાં મુશ્કેલીઓને સામનો પણ કરવો પડે છે પણ રાગ હોય છે ત્યાં દ્વેષ અવશ્ય હાય જ છે અને
વ્યહીન લખનાર કે બેલનારને તે માત્ર એટલા માટે જ રાગ ક્ષય થયા સિવાય વીતરાગ જીભ હલાવવી કે કાગળ કાળા કરવા તે સિવાય બની શકાતું નથી. કોઈપણ વિશ્ન કે મુશ્કેલી જેવું હોતું નથી માટે બીજાનું હિત કરવાની ઈચ્છા થાય તે ભલે જ આવા કર્તવ્યહીન જીવો કર્તવ્યપરાયણની કરે, ઉત્તમ કાર્ય છે પણ સ્વાર્થી બની અંતજનતાના મઢેથી પ્રશંસા સાંભળીને ઇર્ષ્યાથી રમાં અહિતની બુદ્ધિ રાખી પરનું હિત કરવાને તેમની ખલના અને દેને દુનિયા આગળ કેળ દેખાડશે નહિં, કારણ કે તેથી આ લેકમાં ઉઘાડા કરીને મોટાઈ તથા જાણપણાનું માન અપ્રમાણિક બનશે અને પરલોકમાં અધોગતિની મેળવવાની આશા રાખતા હોય તો તેઓની યાતનાઓ ભોગવશે. અજ્ઞાનતા જ છે.
જનતાને પ્રતિજ્ઞાપૂર્વક પિતાની જીવનઆત્મબળ મેળવ્યા સિવાય બુદ્ધિમત્તાની પ્રવૃત્તિનો પરિચય આપીને અવળી પ્રવૃત્તિ ખ્યાતિ માટે જનતામાં ડહાપણ ડાળનાર ડાહી આદરનાર વિશ્વાસઘાતી છે માટે તે ગમે તેવી જનતામાં હાંસીનું પાત્ર જ બને છે. પ્રવૃત્તિથી પણ સ્વ–પરનું શ્રેય કરી શકતા વિષ-વિરોધ-ઈષ્ય તથા અણગમાના નથી, છતાં તે પરશ્રેયનો દાવો કરતા હોય તો