________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આત્માનંદપ્રકારો.
ચપળ છે, એવી વસ્તુ શું આપણું જીવનની, ચારિત્ર્યની અમર આશ્રય-ભૂમિ હાઈ શકે ? એ ભૂમિને આપણે ત્યાગ કર ઘટે. સુખને પણ આપણે જીવનનું મુખ્ય વિશ્રામ સ્થાન ન ગણવું ઘટે. કેમકે સુખને સ્વભાવ જ વિચિત્ર છે. તે શોધવા ગયે કઈ કાળે મળતું નથી. તેને બોલાવવા જઈશું તે તે હર ભાગે છે. સુખને શોધવાથી તે કદિ મળતું નથી, સુખ મેળવવાના હેતુથી જે કાંઈ કરીએ તેનાથી પણ તે કદિ મળતું નથી. માત્ર બીજાને સુખી કરવામાં આપણું સુખ પરોક્ષ રીતે સધાઈ જાય છે. આથી આપણું સુખદુઃખ ઉપર આપણાં જીવનની પ્રતિષ્ઠા કરવી ન ઘટે, વળી સુખ જેવી ચંચળ વસ્તુ આ જગતમાં બીજી કઈ છે? સવારમાં સુખ, તે બપોરે દુખ, બપોરે દુઃખ, તે સાંજે સુખ. આવી ચંચળ, અનિશ્ચિત વસ્તુ એ શું આપણે જીવનના પાયા રૂપે હોઈ શકે ? અને તેના ઉપર આપણાં ચારિત્રને મહાલય” ચણું શકાય ? તેજ પ્રમાણે આપણું હૃદયમાં રહેલાં સેંકડોચંચળ, ક્ષણિક, અથિર, ભા ઉપર પણ આપણા જીવનની ઈમારત ચ શકાય નહીં. તે તે બધા વાયુ જેવા છે. વાયુ ઉપર જેમ ઈમારત ચણાય નહી, તેમ આવા ક્ષણિક લાવે ઉપર પણ ચારિત્ર્યની ઈમારત રચી શકાય નહી. ત્યારે આપણા જીવનની પ્રતિષ્ઠા કયાં હેવી ઘટે? જે પરમ સત્ય છે, જે સર્વ ચંચળતાઓમાં અચંચળ છે, જે સી. અનિત્યમાં નિત્ય છે, જે સકળ મૃત્યુમાં અમૃત છે, તેના ઉપર આપણાં જીવનને પાયો ચણા જોઈએ. આપણા જીવનના અંતરાળમાં એ પરમ સત્ય વિરાજી રહેલ છે. તે જ ભૂમિ, આપણું જીવનની સુદૃઢ, અચળ, અમર ભૂમિ છે. આપણે આપણું અંતરમાં ઉંડા ઉતરી, તે ભૂમિ શોધી કાઢી, તેને પ્રીતિ ભર્યા અંતર્થક્ષુથી નિહાળી, તેને આપણાં જીવનનું પરમ વિશ્રામ સ્થાન, આશ્રય સ્થાન અને વિશ્વાસ સ્થાન ગણવું જોઈએ.
રા, અધ્યાયી. '
અંત:કરણનું આજંદ.
અહા ! થેડા વર્ષો પર શી સંઘની સત્તા સંઘની આજ્ઞા વિના કંઈપણ હીલચાલ કરી શકાય જ નહીં. જરાપણ ફરકી શકાય જ નહીં, એક પણ આજ્ઞા તેડી શકાય જ નહીં. કેવું તેજ ?
એ તેજ હતું, પણ સત્તાની ખુમારી હતી.
ના, ના, ભાઈ, સત્તાની ખુમારી નહીં, પણ તેજ હતું. વ્યક્તિ વ્યક્તિના તેજન સંગ્રહ થઈ મહાતેજને એ પ્રકાશ હ. જેમ સત્તા વધારે તેમ જવાબદારી ભારે. જેમ જવાબદારી વધારે ઉઠાવવામાં આવે તેમ સત્તા મજબૂત થતી જાય. સત્તા ભારે હતી તેને સવળ અર્થ કર હોય તે જવાબદારીને પહોંચી વળવાની
For Private And Personal Use Only
