Atmanand Prakash Pustak 020 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 19

સચ્ચારિત્ર્યનાં સાધને.
૩૦૭
જુદા જુદા દૃષ્ટિખિ ંદુથી નિહાળવાની ટેવ પાડવી, તે વિષયના કકડે કકડા કરી, પ્રત્યેક કકડા પર વિચાર કરવા, તેમજ કોઇવાર વિષયના જુદા જુદા કકડાના એકી સાથે સમાહાર કરી તેનુ' એકજ વિચારમાં દેાહન કરવું, વિગેરે. તેનું નામ અધ્યયન, આવું અધ્યયન આપણે આ જમાનામાં કરતાં નથી, તેથી આપણામાં બુદ્ધિનુ પ્રાગટ્ય પ્રમાણમાં ઘણું ઓછું છે. એક સારૂ પુસ્તક લેવુ' બહુજ થાડુ' વાંચવુ, એ ત્રણ પાનાંથી વિશેષ નહિ. તેના પર વિચાર કરવા. પછી જે વિચારે આવ્યા હાય તે લખી જવા. પછી એવું કે મૂળ લખાણથી આપણે ઉંધે રસ્તે તે ગયા નથી ? અને જો સીધે રસ્તે હાઇએ તે મૂળ લખાણના વિચારાના ભાવાર્થ આપણે સારી રીતે સમજ્યા છીએ કે નહિ વિગેરે બાબતના તપાસ કરવા. લેખકના મન સાથે તાદાત્મ્ય થતાં શીખવુ. આમ કરવાથી મનપર અંકુશ આવે છે અને બુદ્ધિ તીક્ષ્ણ અને વિશાળ અને છે, જે આપણને જ્યેાતિ પંથપર ચાલવામાં સહાય કરે છે.
આપણે ઇશ્વરી ચેાજના સમજી તે પ્રમાણે જીવન ગુજારવાની ઈચ્છા રાખીએ છીએ. ખ્યાતિ પંચપર ચાલનાર ઇશ્વરી ચેાજના સારી રીતે સમજી શકે. ન્યાતિ પથપર ચાલવા માટે આપણે ઉપર કહી ગયા તે ત્રિપુટી-પ્રમળ ઇચ્છા, અજેય ઇચ્છા શક્તિ, તીક્ષ્ણ અને વિશાળ બુદ્ધિની જરૂરિયાત, આ બાબતપર જેમ જેમ આપણે વધારે વિચાર કરશું તેમ તેમ જ્યાતિ પ્રકાશ વધારે થશે. ૪ તત્ સત્ ।
~~~~]@@©] -
સચ્ચારિત્ર્યનાં સાધના.
કીર્ત્તિ એક રૂપે વરાળ જેવી છે, લેાકપ્રિયતા આકસ્મિક બનાવ છે, લક્ષ્મીને પાંખ હાય છે, જેઓને ત્યાં આજ સુખ તથા આનંદ હાય છે, તેએને ત્યાં આવતી કાલે જૂઠ્ઠુંજ રૂપ માલુમ પડે છે. માત્ર એકજ વસ્તુનુ અસ્તિત્વ કાયમનું છે, તે વસ્તુ સચ્ચારિત્ર્ય-સાન છે. આવા વિચાર એક મહાન્ અમેરીકન રાજદ્વારી મી. હારેસ ગ્રન ખતાવે છે. આવા કિ`મતી શબ્દો આપણને યાદ દેવડાવે છે કે— જીંદગીનુ પહેલું કન્ય મનુષ્યત્વ મનાવવાનુ છે. આપણી દુનિયા એક વિદ્યાલય છે, તેની અંદર ખનતા બનાવેા એ શિક્ષક છે, સુખ એ પદ ધારણ કરવાનું ચિહ્ન છે, અને સન એ વિશેષ પ્રતિષ્ઠા પત્ર છે. જે શક્તિ સુખને વધારે છે તે અનેક છે; તેમાં પૈસા, મિત્ર અને મેાભાને સમાવેશ થાય છે, પણ ફત્તેહને માટે માત્ર એક ચીજની ઘણીજ જરૂર છે. તે ચીજ આત્મ-યેાગ્યતા તથા પુરૂષત્વ છે. જે માશુસ દુનિયામાં સાચી ભલાઇના પેાશાક ધારણ કરીને બહાર આવે છે તે માણુ× જીંદગી પર્યંત અશક્ત અનતે નથી, તેમજ મૃત્યુ પછી પણ વિસરાતા નથી. મનુષ્યો પંડિતાની પ્રશંસા કરે છે, પણ તે તે જે બુદ્ધિશાળી પુરૂષ ભલાઇથી ભરેલા હૈાય છે તેને પૂજ્ય