________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૦૬
શ્રી આત્માન પ્રકાશ
આવા આવા પ્રભાવક આચાર્યોના કથનથી આ પવિત્ર તિર્થ ઉપર સેંકડો વર્ષથી અનુપમ આસ્થા રહેલ છે અને અનેકાઅનેક વિપત્તિઓ ઉપસ્થિત થયા છતાં આજ તક આ તિર્થનું જેવું ને તેવું ગૈરવ બની રહેલું છે. પરમ આહંત મહારાજા કુમારપાળના સમયમાં જૈન પ્રજા ભારતવર્ષની પ્રજાગણમાં સર્વોત્તમ સ્થાન પર વિરાજીત હતી. તે વખતે જેમ આ તિર્થ ઉપર દ્રવ્યનો વ્યય કરતી હતી તેમ આજ પણ કરી રહેલ છે. મતલબ કે આ દેશ પર અનેક વિપ૯પ અનેક અત્યાચાર અનેક કષ્ટ આવી ગયા છતાં અને કેટલીક વાર મલેર દ્વારા મંદિર અને મૂતઓ નષ્ટભ્રષ્ટ થઈ ગયા છતાં પણ આ તિર્થ જેવું ને તેવું તૈયાર રહેલ છે તેનું કારણ કેવળ જેને પ્રજાની હૃદયપૂર્વક ભક્તિ છે.
જેનેએ આ તિર્થ ઉપર જેટલું દ્રવ્ય ખરચ્યું તેટલું ભાગ્યેજ કેઈ તિર્થ ઉપર કેઈ પ્રજાએ ખર્ચ કર્યો હોય. ફારબસ સાહેબે રાસમાળામાં યથાર્થ લખ્યું છે કેહિંદુસ્થાનમાં ચારે તરફ-સિંધુનદીથી લઈને ગંગાનદી સુધી અને હિમાલયથી કન્યાકુમારી સુધીમાં એકપણ નગર એવું નથી કે જ્યાં એક અથવા બીજીવાર શત્રુજ્ય પર્વતનાં શિખરને શોભીત કરવાવાળા મંદિરને દ્રવ્યની વિપુલ ભેટ ન આવી હોય. રાશમાળા-પુ. ૧ લું. પાનું ૬ ઠું
આ તિર્થ ઉપર પુજ્યબુદ્ધિ રાખવાવાળી જૈન સમાજમાં એ ભાગ્યેજ કોઈ મનુષ્ય મળશે કે પિતાના જીવનમાં એકવાર પણ આ તિર્થની યાત્રા ન કરી ગયે હોય અથવા ન કરવા ચાહતા હાય
હિંદુસ્થાનમાં રેલ્વેનો પ્રચાર થયા પહેલાં યાત્રીઓને દુરદેશની મુસાફરી કરવી એટલી સહેલી નહતી. કે જેટલી આજ છે અને તે વખતે રસ્તામાં અનેક જાતની મુશ્કેલીઓ (જાન-માલની લૂંટાવાની બીક, રાજકીય વિપતિ વગેરે) ભેગવવી પડતી હતી છતાં દરવર્ષ લાખો મનુષે આ તિર્થની યાત્રા કરવા અવશ્ય આવજા કરતા હતા. વર્તમાન સમયની જેમ છુટે છુટે મનુષ્યને આવવાનું ઘણું જ કઠણ અને કષ્ટજન્ય હતું તેથી તે જમાનામાં હજારે મનુષ્યોને સમુદાય એકત્ર થઈ બની શકે તેટલે સર્વ પ્રકારને બંદેબસ્ત કરીને જતા હતા એવા પ્રકારના યાત્રાળુ ઓના સમુદાયને સંઘ નામથી વહેવાર કરવામાં આવતું હતું. વૈભવશાળી અને પૈસાપાત્ર શ્રાવક હોય તે પિતાના જીવનમાં પોતાની સંપતિ અનુસાર ધનનો ખર્ચ કરી પોતાની તરફથી એકવાર બેવાર કે તેથી પણ અધિક વખત સંઘ કાઢતા હતા. અને સાધારણ સ્થિતિવાવાળા હજારે મનુષ્ય આ ગિરિરાજની યાત્રા કરતા હતા.
વસ્તુપાળ તેજપાળ જેવા મહધી પુરૂષોએ લાખ અને કરડે રૂપીયા
For Private And Personal Use Only
