Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 18

૧૪
આત્માનનું પ્રકારી
અથ એકા વાચી છે, લહે પર્યાય ભેદે તે; છતાં શબ્દ ગ્રહે એકા, કળશ ઘટ કુંભ આદિતે. સમા -ભરૂઢ જુએ પેાતે, વદે પર્યાય ભેદ્દેથી; · પ્રથક્ અર્થા અને સઘળા, કળસ ઘટ-ઘટ પટાદ યુ. જુએ પર્યાય ભેદ્દેથી, ન પામે ભેદ વસ્તુતે; પૃથક્ પર્યાયના ભેદે, કહેા ઘટ પટ એકજ એ. એવ ભૂત તે નિશ્ચય, કરે નિજ કા સિદ્ધિને; લહે પર્યાય એકજ એ, ગણે વસ્તુ સ્વભાવજ તે. યદિ કા કરે નહિં તે, ગણી વસ્તુ એ પેાતાનું; છતાં વસ્તુ ગ્રહી લેવી, પટે ઘટત્વ જાણી કયું ? *મેથી એ નચે સર્વે, યથેાન્તર શુદ્ધ ભાવે છે; અને એક એકના સેા ભેદ, મળી સપ્ત શત અને છે એ. એવ’ભૂત સમણિ રૂઢ, ને અંતર
શબ્દમાં, અને તવ પચ ન્યાયેાએ, લહે પચ શત ભેદો તે. ૧૪ દ્રવ્યાસ્તિકને ૨પર્યાય-માં અંતર બનાવા તા; પ્રથમના ચાર દ્રવ્યેા છે, પછીના ત્રિક પાઁચે.
ઉપકારી જવાહિર ચદ્રના સદ્નાધથી અવગાહિને, નય માની આ રૂપ રેખા સાધ્ય સાધક જાણીને; અનુવાદ આજે મેં કર્યાં અતિષે એન્ડ્રુ કૃતિ તણે, મિથ્યામિ દુષ્કૃત તે જો જિન વાણીથી વિપરિતના
( જીજ્ઞાસુ–ઉમેદવાર )
૧૪
૧૫
૧૬
१७
૧૮
૧૯
( વસત તિલકા વૃત્ત.)
સર્વે નયે વિષમ ભાવ ધરે તથાપિ, શેવા કરે વીર વિભા ! તુઝ આગમેની; રાજા પરસ્પર કરે જિમ યુદ્ધ ભારી, અંતે ગ્રહે નરપતિ તણી શેવ સારી. ૨૨ આવા નવા રૂપ સ સુગંધી પુષ્પ, અર્ચા કરી વીર વિભુ વિનયા ભિધાનેઃ વિજયાદ દેવ શીશ સિંહુ વિજય ગુરૂને, સ’તેષ હેતુ રચી દ્વીપ પુરે કૃતિએ.૨૩ ( દુરિગોત–વૃત્ત )
२०
૨૧
૨૪
૧ મહિòષ્ણુ સૂરિ કૃત સ્યાદ્વાદ મજરીની ટીકામાં નયવન અધિકારે દ્રવ્યાસ્તિકમાં પહેલાં ત્રણ અને પર્યાયાસ્તિકમાં પછીના ચાર કહેલ છે. ૨ પર્યાયાસ્તિક