Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 01 Sthanakvasi

Author(s): Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications

Page 271

भाष्यगाथा ३६६ - ३७६ ]
प्रसिवाइ कारणेसु उप्पण्णेसु वा उत्पत्जिस्संति वा जाउं जइ य सयं गंतुमसमत्यो प्रायरिम्रो जंघबलपरिक्खीणो साहू ण विसज्जे । तो श्रायरियस समाचारीणिष्कण्णं मासलहं पच्छ्रितं । श्रविसज्जेतस्स य प्राणादी दोसा । तत्थ य असंजमरता एसणं पेल्लेजा, मरणं वा हवेजा भत्ताभावप्रो, जम्हा एते दोसा तम्हा गुरुणा विसज्जेव्व गच्छो । गुरुणा सव्वो गच्छो विसजितो । तत्थेगो खुड्डगो गुरूणं हाणुरागरत्तो च्छति तु ॥ ३७२ ॥
पीठिका
असती गच्छविसजण, देसखंधाओ खुड्डओसरणं ।
far भिक्ख विभा पवसितपति दाण सेवा य || ३७३ ॥
श्रसति भत्तपाणा सव्वो गच्छो गयो । खुड्डो वि श्रणिच्छयो पेसियो । जता गच्छो देसबंधं गतो, देतेत्यर्थः, तदा सो खुड्डो णासियो णियतो । गुरुणा भणियं - दुछु ते कथं जं णियत्तो । जा तस्स श्रायरियस सिहरे' सो भिक्खा लब्भति तीए विभागं प्रहिततरं खुडुस्स देति । सो खुड्डो चिनयति - एस वि मे प्रायरियो किलेसितो ततो गुरुमापुच्छिउं वीसु पहिडियो गतो । एगागीए पवसितपतीत्थयाए भगति "अहं ते भत्तं दलयामि जति मे पडिसेवसि" तेण पडिसुयं ॥ ३७३ ॥
" पव सियपति दाण सेवा य" अस्य व्याख्या -
भिक्खं पिय परिहायति, भोगेहिं णिमंतणा य साहुस्स । गिण्हति एगंतरियं लहुगा गुरुगा य चउमासा ॥ ३७४ ॥ पडिसेर्वतस्स तहिं, छम्मासा छेद होति मूलं च । अणवटुप्पो पारंचियो, आपुच्छा य तिविधं मि || ३७५ ||
"
सो खुडगो चितयति "जइ एयं पडिसेवियं गेच्छामि तो मरामि, ग्रह सेवामि तो जीवंतो पच्छित्तं चरिहामि, सुत्तत्थाणि य घिच्छं, दीहं च कालं संजम करिस्पामि । एवं चितिऊण जयणं करेति । एगंतरियं भत्तं गेहति पडिसेवति य, पढम दिवसे गेव्हंतस्सेवंतस्स चउलहूगं, बितियदिवसे प्रभत्तट्ठे करेति, ततियदिवसे गेव्हंतस्सेवं तस्स चउगुरुगं, एवं चोद्दसमे दिवसे पारंचियं । ग्रह णिरंतरं पडिसेवति ततो वितियदिणे चेव मूलं भवति । एसा वुड्डी भणिता ||३७४ || ३७५।।
१२६
पुच्छा यतिविहमि त्ति सीसो पुच्छति - दिव्व- माणुस तिरिच्छेसु कहं मेहुणाभिलासो उप्पजति ? | प्राचार्य्याह -
सहीए दोसेणं, दट्ठ सारउ व पुव्वभुत्ताई ।
तेगिच्छा समाती, सजणा तीसु वि जतणा ॥ ३७६ ॥
वसही सेज्जा, तीसे दोसेण मेहुणग्रभिलासो उप्पजति स्त्र्यादिसंसक्तेत्यर्थः ।
ग्रहवा दिव्वादित्थिं दट्टु पुव्वं गिहत्थकाले जाणि इत्थियाहि समं भुत्ताणि वा हसियाणि वा ललियाणि वा ताणि य परिऊण मेहुणभावो भवति । एवं उप्पण्णे कि कायव्वं ? भण्गति - तिगिच्छा कायव्वा, सा तिमिच्छा णिव्वीयाइ त्ति, तं इक्कंतस्स सद्दमाई जत्थित्थी सद्दं सुणेत्ति रहस्ससद्दं वा, "आदि" महणाभो आलिंगनोवगूहनचुं बनादयः, तत्रासी स्थविरसहितो स्थाप्यते यद्येवं स्यादुपशमः । भ्रसंजण त्ति प्रसंगो
१ निश्रागृहे । २ पृथग् ।