Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 01 Sthanakvasi

Author(s): Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications

Page 301

भाष्यगाथा ४६७-४७४ ]
"रिखउ" पुवद्धं । अपरिक्खिउं अनालोच्य, "प्रायो" लाभः प्रातिरित्यर्थः, "व्ययो" लब्धस्य प्रणाशः, ते य ग्रायव्यये अनालोचितं पडिसेवमाणस्स अपरिक्ख पडिसेवणा भवतीत्यर्थः । अपरिच्छत्ति दारं गतं ।
अकडजोग ति दारं
"तिगुणं" पच्छद्धं । तिति संखा, तिमि गुणीप्रो तिगुणं, असंथरातीसु तिष्णिवारा एसणियं प्रणो सिउं जता ततियवाराए विण लब्भति तदा चउत्थपरिवाडीए अणेसणियं घेतव्वं । एवं तिगुणं जोगमकाऊण, "जोगो” व्यापारः, बितियवाराए चैव प्रणेमणीयं गेहति जो सो अकडजोगी भण्णति । अकडजोगि त्ति गतं ॥ ४७१।।
-
अणाणुताविति दारं
पीठिका
-
त्रितिपदे जो तु परं तावेत्ता णाणुतप्पते पच्छा !
सो होति णणुतावी, किं पुण दप्पेण सेवेत्ता ||४७२॥
"वितियं" वस्तपदं तेण अववातपदेण "जो" साहू "परा पुढविकाया ते जो संघट्टणवरितावणउद्देश वातावणं करेत्ता पच्छा णाणुतप्पति, जहा "हा दुटुकयं कारगगाहा " सो होति प्रणणुतावी श्रच्छ तावीत्यर्थः । कारणे बितियपेदेणं जयणाए पडिसेविऊप अपच्छाताविणो णणुतावी पडिसेवा भवति किं पुत्र जो दोण पडिसेविता णाणुतप्यतेत्यर्थः । प्रणणुतावित्ति गतं ॥ ४७२ ।।
णिस्संक्के त्ति दारं -
१५६
संक संका, अनिरपेक्षाव्यवसायेत्यर्थः । णिग्गयसं को निस्संको निरपेक्षेत्यर्थः । सा य निस्संका दुविहाकरणे भए य संका, करणे कुव्वं ण संकइ कतो वि ।
इहलोगस्स ण भायइ, परलोए वा भए एसा || ४७३ ||
करणं क्रिया, तं करेंतो णिस्संको, भयं णाम अपायोद्वेगित्वं, ' संक" प्ति, इह छंदोभंगभया णिगारलोवो द्रष्टव्यः । करणणिस्ताए वक्खाणं करेति "करणे कुव्वं ण संकति कुतो” त्ति कुतो वि न कस्यचिदाशं केलेत्यर्थः । fine art करेति " इहलोगस्स" पच्छ । भए एस त्ति एसा भए गिस्संकता इत्यर्थः । सेसं कंठ ||४७३॥ ॥
saण एतासु ससु वि सुद्धपडिसेवणासु पच्छित्तं भण्णति -
मूलं दस असुद्ध जाण सोधिं च दससु सुद्ध े स । सुद्धमसुद्धवकरे पण्णविद् तु अण्णतरे ||४७४।
दम श्रद्धेति दस वि एतेसु दलादिए अनुपदेसु मूलं भवतीत्यर्थः ।
ग्रहवा - "मूलं दसमु,” दमसु दप्पादिमु मूलं भवतीत्यर्थः । " अमुद्धेमु त्ति एते दससु श्रसुद्धपदेसु डिसेविजमाणे चरित्रममुद्धं भवतीत्यर्थः । एतेसु चेव दस दप्पादिसु सुद्धेमु चारित्रविशुद्धि जानीहि । कह पुणरेषां सुद्धासुद्ध भवति ? उच्यते वर्त्तमानावर्त्तमानयोरित्यर्थः, "मुद्धमसुद्ध वतिकरे" ति किंचि सुद्ध किंचि असुद्ध तेसि सुद्धा सुद्धाणं मेलनो "वतिकरो" भण्णति ॥ ४७४ | | ( शेषार्थं गा० ४७५ चूण्यम् ) ।