Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 01 Sthanakvasi

Author(s): Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications

Page 293

माध्यगाथा ४४०–४४५ ]
पीठिका
जइ वि य सो श्रद्वाणकप्पो विसोहिकोडीए वा गहितो - प्रविसोहिकोडीए वा श्रहाकम्मादि गहितो सहा विभाग मणे वरं सो च्चिय ण य महाकम्मियं प्रभिक्खजीवोपघातित्वात् ॥ ४४२॥
" एस मादी भिण्णे" त्ति जा एस गाहा वक्खाणिता एसा भाष्यकारसत्का इयं तु भद्रबाहुस्वामिकृता गतार्था एव द्रष्टव्या
एमणमादी रुदादि, विसोधी मूल इंदियविघाए । परकडदिवसे लहुओ, तन्निरीए सयंकरणं ॥ ४४३॥
ग्रहवा - पुन्वभणियं तु जं भण्णति तत्य कारगगाहा । पुव्व भणिश्रो वि अत्थो दिसेसोवलंभणिमित्तं भणति "एसणमादी रुद्दाइ त्ति" गतायें । विसोहि त्ति विसोहिकोडी य जहा घेप्पति तहाभिहितमेव । मूले ति पलंबभंगा सूतिता जम्हा ते मूलगुणोवघाती । इंदियविधाते ति "इंदिए" त्ति बेइंदियादी, "विधाए" ति विणासो मारणमित्यर्थः । बेइदियादीणं विघाते मंसं भवति ।
अहवा - 'इंदियविभागे" ति पाढतरं, बेइंदियमंसं जाव-पंचेंदियमंसं- - एस विभागो । एतेसि पलंबपोग्गलाणं कतरं श्रेयतरं ? उत्तरं पूर्ववत् । परकडदिवसे पच्छद्धं, "परा" गृहस्था, तेहि रुदादिघरेसु "कडं" स्वाभिप्रायेण स्थापितं तं दिवसतो गेहमाणस्स मासलहुप्रो भवति । तव्विवरीयं णाम जदा परेहिं ण वतं तदा सतं करणं, ' सयंकरणं" णाम कारावणमित्यर्थः । एवं जत्थ प्रणुमतिकारावणकरणाणि जुज्जति तत्थ तत्थ योजयितव्याणीत्यर्थः ॥ ४४३ ||
दाणि सुद्धासुद्धगणे पलंबाहारविही भणति
१५१
विसुद्ध पलंबं वा वीसु गेण्हितरे लद्ध तं णिसिरे ।
हिं वा विलद्ध े श्रणुवट्टा वितरण वा दिति ||४४४ ||
विसुद्ध लंबा विसुद्धा लंबा य दो वि जत्य लन्भति तत्थ "प्रविसुद्धा" वीसु ं घेतव्वा । "इतरे" नाम विसुद्ध लंबा ते पज्जतेसु लद्धेसु तं णिसिरेंति प्रविसुद्धपलंबा परित्यजत्यर्थः । अणेहि पच्छद्ध, प्रण्णरहि साहुसंघाडएहि उग्गमादिसुद्धा पत्ता ण लद्धा प्रष्णेहिं य साहुसंघाडएहि सुद्धा श्रप्पणी पज्जत्तिया लद्धा ततो जे उग्गमादिसुद्धा लद्धा ते प्रवट्ठावियसाहूण दिज्जति, इतरे सुद्धाणि भुंजंति ||४४४ ॥
दाणि विसुद्ध म्हणे जयणं पडुच लक्खणं भण्णति-पच्छित्ताणुपुध्विं वा पडुच्च भण्णति, मूलुत्तरगुणाणं वा के पुव्वं पडिसेवियन्वा ?
अस्य ज्ञापनार्थमिदमुच्यते -
बयालीस दोसे हिययपडे सुतकरेण विरएत्ता ।
पणगादी गुरु ते पुत्रप्पतरे भयसु दोसे ||४४५ ॥
सोलस उग्गम दोसा, सोलस उप्पायणा दोसा, दस एसणा दोसा, एते सव्वे समुदिता बालालीसं भवंति । एते मुयकरणे "सुयं" श्रुतज्ञानं, "करो" हस्तः, तेण सुतमतेण करेण, हिययपडे वियरइत्ता हृदय एव पट: "हृदयपटः;" विरएत्ता पत्थारेत्ता, कि कायव्वं ? भण्णति - जत्थ प्रप्पतरं पायच्छितं सो पुव्वं दोसो मतियव्वो सेवितव्येत्यर्थः । तं च पच्छितं पिडपत्थारे भणितं "पणगादी चउगुरुगमंते" त्यर्थः ॥ ४४५||
जति पुण एताए जयणाए जयंती दिवसतो भत्तपाणं ण लभति ताहे राम्रो वि जयणाए घेतत्वं ।