Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 01 Sthanakvasi

Author(s): Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications

Page 295

भाष्यगाथा ४४६-४५२ ]
पीठिका
१५३
फासुयं ववगयजीवियं, परितं संख्यासंखेय-जीवं, मुलेत्ति मूलगुणा मूलपलंबा बा, दिवसतो ति उदिते जाव मणत्वंते, लिंगे ति सलिंगेण, विसोहिकोडि ति अप्पतरदोसा । सपडिवस्खा य पच्छद्धं कंठं । एते ति फासुगादी पदा संबंझति । फासुगेण वा प्रफासुगेण वा अप्पणो गच्चस्स वा तरणं करेति । एवं परित्तेण वा अणतेण वा, मूलगुणावराह-परिसेवगाए उत्तरगुणावराह-पडिसेवणाए वा।
अहवा - मूलपलबेसु वा अग्रपलबेसु वा, दिवसतो । रातीए वा, सलिंगेण वा परलिंगेण वा, विसोहिकोडीए वा प्रविसोहिकोडीए वा, जहा तरति तथा करोतीत्यर्थः । एस अद्धाणे असंथरणे गहणजयणा भणिया ॥४५॥ इदाणि असंथरणे चेव समगजोजणा कजति --
श्रद्धाणमसंथरणे, चउसु वि भंगेसु होइ जयणा तु ।
दोसु अगीते जतणा, दोसु तु सम्भावपरिकहणा ॥४५१॥
प्रद्धाणपडिवण्णा प्रसंथरमाणा चउसु वि रातीभोयणभंगेसु जयणं करेति। का पुण जयणा ? भणति - पुव्वं पढममंगेण पच्छा ततियभंगे, ततो बीयभंगे, ततो चरिमे । दोसु त्ति पढमततिएसु भंगेसु अगीयत्यातो जयणा कज्जति, जहा भगीयत्थो प जापति तहा घेतव्वं । दोसु त्ति वितियचरमेसु भंगेसु भगीयत्याणं सम्भावो परिकहिज्जति । 'परिकहणा" गाम पण्णवणा, ते प्रगीता एवं पण्णविज्जंति, जहा "अप्पं संजमं चएउं बहुतरो सजमो गहेयव्वो, जहा वणियो - अप्पं दविणं बइठं बहुतरं लाभं गेहति एवं तुम पि करेहिं !" भणियं च। ।
"सम्वत्य संजमं संजमामो प्रप्पाणमेव रक्खंतो ।
मुच्चति प्रतिवातामो पुणो विसोही ण ताविरती" । भण्णइ य जहा - "तुमं जीवंतो एवं पच्छित्तेण विसोहेहिसि, मण्णं च संजमं काहिसि" । एवं च पण्णवेउं सो वि गेण्हाविज्जति । प्रद्धाणेत्ति दारं गत।।४५१॥ इयाणि "'दुल्लभे" ति दारं -
दुल्लभदव्वे पढमो, हवेज्ज भंगो परिणचउरो वि ।
ओमे वि असंथरणे, अध अद्धाणे तहा चउरो ॥४५२॥ दुल्लभदव्वं सतपाकसहस्सपागादि वा त्रिकटुकादि वा; तं च पत्ते कारणे ण लम्भिहिति ति काउं मणागयं च घेत्तुं सारक्खणा कायव्वा, पन्छा समुप्पणे कारणे तं दिया झुंजति । एस चेव प्रायसो पढमभंगो दुल्लभदव्वे संभवतीत्यर्थः । दुल्लभ त्ति गयं ।
इदाणि "उत्तम?" ति दारं -
परिणचउरोवि त्ति "परिण" प्रणसणं, तंमि मणसणे "चउरो" वि रातीभोयणभंगा समाहिहे घडावेयव्वा । उत्तमहे त्ति दारं गयं ।।
इदाणि "प्रोमे" ति दारं
मोमे वि पच्छद्धं । "मोम" दुभिक्खं, तंमि दुन्भिक्खे प्रसंथरता जहा पदाण पडिवण्णा चउसु रातीभोयणभंगेसु गहणं करेंति तहा प्रोममि वि । प्रोमे त्ति दारं गतं ॥२॥
१ गा. ४१६ ।